" Λίγες στιγμές Γέλιου..."

Ὁ ἀλκοολικὸς ...μοναχός

Κάποτε στὸ Ἅγιον Ὅρος ἦταν ἕνας μοναχὸς ποὺ διέμενε στὶς Καρυές. Ἔπινε καθημερινὰ καὶ μεθοῦσε καὶ γινόταν αἰτία νὰ σκανδαλίζονται οἱ προσκυνητές. Κάποια στιγμὴ πέθανε καὶ ἀνακουφισμένοι κάποιοι πιστοὶ πῆγαν στὸν γέροντα Παΐσιο νὰ τοῦ ποῦν μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ ὅτι ἐπιτέλους λύθηκε αὐτὸ τὸ τεράστιο πρόβλημα.
Ὁ π. Παΐσιος τοὺς ἀπάντησε ὅτι γνώριζε γιὰ τὸ θάνατο τοῦ μοναχοῦ, ἀφοῦ εἶδε ὁλόκληρο τάγμα ἀγγέλων ποὺ ἦρθαν νὰ παραλάβουν τὴν ψυχή του. Οἱ προσκυνητὲς ἀπόρησαν καὶ διαμαρτυρήθηκαν καὶ κάποιοι προσπαθοῦσαν νὰ ἐξηγήσουν στὸν γέροντα Παΐσιο γιὰ ποιὸν ἀκριβῶς μιλοῦσαν, νομίζοντας ὅτι δὲν κατάλαβε ὁ γέροντας.
Ὁ γέροντας Παΐσιος τοὺς διηγήθηκε: "Ὁ συγκεκριμένος μοναχὸς γεννήθηκε στὴ Μ. Ἀσία, λίγο πρὶν τὴν καταστροφὴ ὅταν οἱ Τοῦρκοι μάζευαν ὅλα τὰ ἀγόρια. Γιὰ νὰ μὴν τὸ πάρουν ἀπὸ τοὺς γονεῖς του, αὐτοὶ τὸ ἔπαιρναν μαζί τους στὸ θερισμὸ καὶ γιὰ νὰ μὴν κλαίει, τοῦ ἔβαζαν λίγο ρακὶ στὸ γάλα γιὰ νὰ κοιμᾶται. Ὡς ἐκ τούτου μεγαλώνοντας ἔγινε ἀλκοολικός. Ἐκεῖ βρῆκε γέροντα καὶ τοῦ εἶπε ὅτι εἶναι ἀλκοολικός. Τοῦ εἶπε ὁ γέροντας νὰ κάνει μετάνοιες καὶ προσευχὲς κάθε βράδυ καὶ νὰ παρακαλεῖ τὴν Παναγία νὰ τὸν βοηθήσει νὰ μειώσει κατὰ 1, τὰ ποτήρια ποὺ ἔπινε.
Μετὰ ἕνα χρόνο κατάφερε μὲ ἀγώνα καὶ μετάνοια νὰ κάνει τὰ 20 ποτήρια ποὺ ἔπινε, 19 ποτήρια. Ὁ ἀγώνας συνέχισε μὲ τὴν πάροδο τῶν χρόνων καὶ ἔφτασε τὰ 2-3 ποτήρια, μὲ τὰ ὁποῖα ὅμως πάλι μεθοῦσε."
Ὁ κόσμος ἔβλεπε χρόνια ἕνα ἀλκοολικὸ μοναχὸ ποὺ σκανδάλιζε τοὺς προσκυνητές, ὁ Θεὸς ἔβλεπε ἕνα ἀγωνιστὴ μαχητὴ ποὺ μὲ μεγάλο ἀγώνα ἀγωνίστηκε νὰ μειώσει τὸ πάθος του.
Χωρὶς νὰ ξέρουμε γιατί ὁ κάθε ἕνας προσπαθεῖ νὰ κάνει αὐτὸ ποὺ θέλει νὰ κάνει, μὲ ποιὸ δικαίωμα νὰ κρίνουμε τὴν προσπάθειά του.

«Όπου Θεός βούλεται νικάται φύσεως τάξις» (Βίντεο)

" Εκδήλωση για την γιορτή της Μητέρας στην Χριστιανική Στέγη Πατρών"

 Χριστιανική Στέγη Πατρών

Παντανάσσης 61, ΤΚ 26221, Πάτρα

Τηλ. & FAX 2610-279807

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Χριστιανική Στέγη Πατρών με την ευκαιρία της Εορτής της Υπαπαντής του Κυρίου, Εορτή της Μητέρας κατά την Ορθόδοξη Παράδοση, Σας προσκαλεί την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013 στις 6:00 μ.μ. σε εόρτια Σύναξη αφιερωμένη στο πρόσωπο της μητέρας.

Κεντρική Ομιλήτρια: κ. Άννα Αβεντισιάν - Παγοροπούλου , Καθηγήτρια Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήματος Ψυχολογίας

 Θέμα: «H Ευχή και η κατάρα στη ζωή μας»

Επίκαιρους Ύμνους θα αποδώσει η Πολυμελής Γυναικεία  Βυζαντινή Χορωδία των Πατρών «Πανύμνητος»

Η Εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην κεντρική  αίθουσα  ομιλιών της  Χριστιανικής  Στέγης  Πατρών,  Παντανάσσης 61.

"ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ"

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ     

Τήν Τετάρτη 30 Ἰανουαρίου 2013 στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν θά τελεσθεῖ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία ἐπί τῇ ἱερᾷ μνήμη τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν, Προστατῶν τῶν Ἑλληνικῶν καί Χριστιανικῶν γραμμάτων.

Θά ἱερουργήσει καί θά ὁμιλήσει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος.

Ἔναρξις: 7.00 π.μ.        Λῆξις: 10.00 π.μ.

" AΠΌ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ Κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ "

Μέ ἁπλότητα καί σεμνότητα, ὅπως εἶχε  ἀνακοινωθεῖ ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν, γιορτάστηκε ἡ ἑορτή τῆς Ἀνακομιδῆς τῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου κατά τήν ὁποία ἄγει τά ὀνομαστηριά του ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμος.

    Ὁ Σεβ.περιορίστηκε στήν τέλεση τῶν Ἱερῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἀκολουθιῶν, στήν Ἱερά Μονή Παναγίας τῆς Γηροκομίτισσης τῶν Πατρῶν.

   Ἡ ἀγάπη πρός τό πρόσωπο τοῦ Σεβασμιωτάτου, παρά τό ὅτι δέν ἑόρτασε ἐπισήμως, ἔφερε στήν Πάτρα ἀδελφούς του Ἀρχιερεῖς προκειμένου νά ἐκφράσουν τίς εὐχές τους στόν ἑορτάζοντα Ἱεράρχη.

     Στόν Σεβασμιώτατο εὐχήθηκαν οἱ Σεβ. Μητροπολίτες

Καλαβρύτων Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος

Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλέξανδρος

Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἰερόθεος

Σύρου κ. Δωρόθεος

Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος

Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὅρους καί Ἀρδαμερίου κ. Θεόκλητος.

   Πολύς κόσμος ἀνέβηκαν στή Μονή τῆς Γηροκομιτίσσης τόσο στόν Ἑσπερινό ὅσο καί στή Θεία Λειτουργία.

   Στό τέλος τοῦ Ἑσπερινοῦ ὁ Σεβ. προεχείρισε πνευματικό τόν Πανοσ. Ἀρχιμ.π. Γερβάσιο Παρακεντέ.

    Ὁ χοροστατήσας Σεβ. Ἱερισσοῦ, Τριπολιτσιώτης καί αὐτός, μέ βαθειά συγκίνηση εὐχήθη στόν Σεβ. Μητροπολίτη Πατρῶν, μνησθείς τήν συνεργασία πού εἶχαν ὡς Ἱεροκήρυκες στήν Τρίπολη.

  Ἀνήμερα μίλησε ὁ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Πανοσ. Ἀρχιμ. Συμεών Χατζῆς, ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθη στά μηνύματα τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καί στήν ζωή τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, εὐχηθείς στό τέλος στόν Σεβ. Μητροπολίτη κ. Χρυσόστομο.

   Πλῆθος κόσμου κατέκλυσε τήν Ἱερά Μονή στήν ὁποία προσεφέρθησαν γλυκίσματα γιά τήν ἑορτή τοῦ Σεβασμιωτάτου. Οἱ πιστοί ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς τῶν εὐχήθηκαν μέ σεβασμό στόν ἑορτάζοντα πνευματικό τους πατέρα.

   Ὁ Σεβασμιώτατος δέν ἐδέχθη εὐχές στό Ἐπισκοπεῖο οὔτε ἔκανε ἄλλους ἑορτασμούς, συμμεριζόμενος τίς δύσκολες καταστάσεις πού περνάει ὁ κόσμος σήμερα. Παρεκάλεσε ἀντί προσφορᾶς στόν ἴδιο, ὅπως συνηθίζεται στίς ἑορτές, νά κατατεθοῦν στό Φιλόπτωχό της Ἱερᾶς Μητροπόλεως ὅ,τι ὁ καθένας εἶχε εὐχαρίστηση γιά νά προσφερθοῦν  στούς πτωχούς καί ἐμπερίστατους ἀδελφούς μας, πού κάθε ἡμέρα γίνονται καί περισσότεροι.

   

Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΙΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΕΣΤΙ» (Ἱερός Χρυσόστομος) Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

«Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΙΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΕΣΤΙ»

(Ἱερός Χρυσόστομος)

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν       κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

            Καί πάλι ἐνώπιόν μας οἱ ἁγιασμένες μορφές τῶν Τριῶν μεγίστων Φωστήρων τῆς τρισηλίου Θεότητος Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων καί Ἱεραρχῶν τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τῶν προστατῶν τῆς Παιδείας καί ὁ ἑορτασμός τῆς κοινῆς τους μνήμης.

            Τά σχολεῖα θά ἀργήσουν, θά ἐκφωνηθοῦν κάποιοι λόγοι, κάποιες ἀντιπροσωπεῖες μαθητῶν θά ἐκκλησιασθοῦν, καί ἔτσι θά τελειώσῃ γιά μιά ἀκόμη φορά αὐτή ἡ ἑορτή, ἡ ὁποία ἔχει πολύ μεγάλη σημασία, ἀφοῦ τά μηνύματα πού ἐκπέμπει εἶναι τόσο δυνατά, τόσο ἐπίκαιρα, ὄντως σωτήρια,ἀφ’ ἑνός μέν γιά αὐτή τήν ἴδια τήν παιδεία μας, ἀφ’ ἑτέρου δέ γιά τόν κάθε ἄνθρωπο ξεχωριστά, ὡς ψυχοσωματική ὀντότητα καί ὡς δημιούργημα τοῦ Θεοῦ «κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Αὐτοῦ».

            Καθώς ὅμως σκέπτομαι τό «πῶς» καί τό «γιατί» τοῦ ἑορτασμοῦ, λύπη καταλαμβάνει τήν καρδιά μου, ἀφοῦ διαπιστώνω ὅτι κατ’ ἔτος ὁ ἑορτασμός αὐτός εἶναι τελείως ἐπιφανειακός, ἄχρωμος καί τίς περισσότερες φορές οὐδεμία σχέση ἔχει μέ τό ὅραμα τῶν Τριῶν μεγάλων Διδασκάλων καί Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἕνωσαν δύο κόσμους, τόν Χριστιανικό καί τόν Ἑλληνικό, σέ μιά ἐποχή πού ἡ κοινωνία ἔπνεε τά λοίσθια καί ἰδιαίτερα ὁ Ἑλληνικός κόσμος καί πολιτισμός.

            Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι ἀντιμετωπίζονται δυστυχῶς καί ἑορτάζονται ὡς ἐπιστήμονες τῆς κοσμικῆς σοφίας, ὡς ἀνθρωπιστές, ὡς φιλόσοφοι καί γνῶστες τῆς Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας, ὡς ρήτορες καί συγγραφεῖς, ὅπως κάποιες ἄλλες προσωπικότητες, στίς ὁποῖες κατά τήν διάρκεια τοῦ χρόνου γίνεται ἀναφορά γιά τήν προσφορά τους στόν ἄνθρωπο.

            Ὅμως, οἱ μεγάλοι αὐτοί Πατέρες, δέν ἦταν μόνο ἐπιστήμονες μέ τήν κοσμική ἔννοια τοῦ ὅρου, δέν ἦταν μόνο συγγραφεῖς παιδαγωγικῶν ἤ κοινωνικῶν συγγραμμάτων, ἤ μόνο διακεκριμένοι φιλόσοφοι καί ρήτορες. Ἦταν κάτι πολύ παραπάνω ἀπ’ αὐτά, τό ὁποῖο οὔτε τονίζεται, οὔτε διδάσκεται, καί πολύ περισσότερο, οὔτε καταβάλλεται προσπάθεια νά γίνῃ βίωμά μας, ἀφοῦ προηγουμένως καταστῇ ὑπόθεση τῆς προσωπικῆς ζωῆς καί τοῦ ἀγῶνος τοῦ καθενός μας.

            Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι ἦταν πάνω ἀπ’ ὅλα Ἅγιοι. Ἦταν οἱ θεούμενοι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἀνέδειξαν ὅλα τά χαρίσματά τους, μέ προσωπική ἄσκηση καί πνευματική καλλιέργεια, μέ προσευχή καί νηστεία καί νηπτική θεωρία. Ἡ προσωπικότητά τους φωτίστηκε ἀπό τό Ἄκτιστο Φῶς τοῦ Κυρίου, τόν ὁποῖο ἐλάτρευσαν καί στόν ὁποῖο ἔδωσαν τήν ὕπαρξή τους ὁλόκληρη, ὥστε μέσα ἀπό τήν «καλήν ἀλλοίωσιν» κατά Θεόν καί τήν μετ’ Αὐτοῦ μυστική-μυστηριακή κοινωνία, νά καταστοῦν «χριστοφόρων οἰκοδόμοι ναῶν, ἀθλητῶν ἐπουρανίων ἐπιμεληταί» (Ἰωάννoυ Χρυσοστόμου PG 47. 386).

            Mέσα ἀπό τήν ζωή καί τήν πολιτεία τους ἐδοξάσθη ὁ Θεός, γιατί Αὐτόν ἐκήρυτταν, ὡμολογοῦσαν καί ἐφανέρωναν καθ’ ἡμέραν στούς ἀνθρώπους, ὡς τόν μοναδικό Σωτῆρα, Λυτρωτῆ καί Εὐεργέτη τοῦ κόσμου. Μέσα ἀπό τήν αὐτοθυσιαστική πορεία τους καί τήν προσφορά τῆς ἀγάπης τους πρός τόν ἄνθρωπο, ἀδιακρίτως φυλῆς, χρώματος, γλώσσης, θρησκείας, κοινωνικῆς καταστάσεως κλπ., ὡδήγησαν στήν θεογνωσία καί στήν κατά Χριστόν Ἰησοῦν τελείωση τούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς τους, καί ὄχι μόνο, ἀφοῦ ἡ προσωπικότητά τους, τό πνευματικό τους ἔργο καί ἡ ἁγία βιοτή καί πολιτεία τους, ἔχουν διαχρονική διάσταση καί ἰσχύ.

            Ἔχει σχέση ἆρα γε ἡ σημερινή παιδεία μέ ὅλα ὅσα ἀνεφέρθησαν προηγουμένως; Φοβοῦμαι πῶς ὄχι. Εὐτυχῶς ὑπάρχουν κάποιοι Ἐκπαιδευτικοί, οἱ ὁποῖοι σέ πεῖσμα τῶν καιρῶν καί τῆς λαίλαπας πού προσπαθεῖ νά ξεριζώσῃ κάθε τί πνευματικό στόν τόπο μας, ἀγωνίζονται μέ ὅλες τους τίς δυνάμεις καί μέ τόν δικό τους τρόπο, γιά νά σταθῇ ὄρθιο καί ἄπαρτο αὐτό τό κάστρο, τό ὁποῖο σεβάστηκαν οἱ αἰῶνες. Πρόκειται γιά τό κάστρο τῆς Ἑλληνορθοδοξίας, τῆς πνευματικῆς μας παραδόσεως. Πρόκειται γιά τό οἰκοδόμημα τῆς Ἑλληνικότητός μας, ἡ ὁποία πορεύτηκε καί πορεύεται τόσους αἰῶνες μαζί μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, καί γι’ αὐτό ἄντεξε μέχρι σήμερα. Εἶναι οἱ Ἐκπαιδευτικοί, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται νά περάσουν στίς καρδιές τῶν παιδιῶν, ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ἕνα λογικό καλάμι ριζωμένο στόν βοῦρκο τῆς γῆς, ἀλλά εἶναι «θεός κεκελευσμένος» κατά τόν Μέγα Βασίλειο καί «ζῶον θεούμενον» κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης.

            Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι εἶχαν ὁράματα. Ὑπάρχει ἆρα γε στήν παιδεία, σήμερα, ὅραμα; Μιά ματιά στό ἐκπαιδευτικό σύστημα, τό ὁποῖο κάθε τόσο, ἀνάλογα μέ τά πρόσωπα πού τό «ὑπηρετοῦν» καί λαμβάνουν ἀποφάσεις, ἀλλάζει προσανατολισμό ὡς νά ἀλλάζῃ πουκάμισο, θά μᾶς δώσῃ τήν ἀπάντηση. Μιά προσπάθεια νά μελετήσωμε τήν παρεχόμενη σήμερα γνώση σέ ὅλες τίς βαθμίδες τῆς ἐκπαιδεύσεως θά μᾶς ἀπογοητεύσῃ, ἀφοῦ τό σύστημα ἐπιθυμεῖ νά «βγάλῃ» μόνο ψυχρούς ἐπιστήμονες καί τεχνοκράτες, οἱ ὁποῖοι βαδίζοντας μέ τήν ψυχρή ἀνθρώπινη λογική, υἱοθέτησαν καί υἱοθετοῦν τό δόγμα τοῦ “Homo oeconomicus”.

Ἡ ἐπιστήμη θέλει ἕναν ἄνθρωπο ρομπότ, ὡς θά ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς. «...Αὐτός ὁ τύπος ἀνθρώπου εἶναι ὁ ἀθλιώτερος... Δέν ὑπῆρξε ἐπί τοῦ πλανήτου ἀθλιώτερος, ἀσχημότερος καί ἀπανθρωπότερος ἄνθρωπος ἀπό τό εὐρωπαϊκό ρομπότ. Ἄνθρωπος χωρίς Θεό, χωρίς ψυχή...». Παρακάτω θά τονίσῃ ὁ Ἅγιος ὅτι αὐτός ὁ τύπος ἀνθρώπου αὐτοκτονεῖ καί αὐτό εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς θεοκτονίας, ἡ ὁποία προηγήθηκε.

            Σήμερα ἡ παιδεία εἶναι ἀτομοκεντρική, καλλιεργεῖ τόν ἐγωκεντρισμό καί τόν οὑμανισμό, ὁ ὁποῖος κατάντησε θρησκεία. Ἔδιωξε τόν Θεό ἀπό τήν ζωή μας καί ἀγωνίζεται νά στήσῃ στόν θρόνο του τόν αὐτοθεοποιημένο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος «αὐτοείδωλον» ἐγένετο. Τυγχάνει τοῖς πᾶσι γνωστό, ὅτι «Πᾶσα ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καί τῆς ἄλλης ἀρετῆς, πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται» (Πλατωνος Μενέξ. 246 ε).

            Τρομάζω ὅταν ἀναλογίζομαι τήν φρικτή πενία τῆς παιδείας μας, ἀπότοκο μιᾶς ἀδυσώπητης καί ἀπεγνωσμένης προσπάθειας ἐναντίον θεσμῶν καί ἀξιῶν πού ἐπί δεκαετίες ἐπιχειρήθηκε καί ἐπιχειρεῖται μέσα ἀπό τό πνεῦμα τῆς ὑλοκρατίας.

            Ὁ Φώτης Κόντογλου, σέ ἕνα θαυμάσιο κείμενό του γιά τόν Ἅγιο Βασίλειο, μέ τίτλο: «Ὁ Μέγας Βασίλειος καί ὁ παραμορφωμένος Χριστιανισμός», γράφει μεταξύ τῶν ἄλλων καί τά ἑξῆς:

«Θέλω νά μιλήσω γιά τόν Ἅγιο Βασίλειο, ἀλλά νά μήν πῶ τά συνηθισμένα πού λένε ὅσοι γράφουνε γι᾿ αὐτόν τόν ἀληθινά Μέγα Ἅγιο. Προπάντων κάποιοι φραγκοδιαβασμένοι, πού δέν τούς ἐνδιαφέρει σχεδόν καθόλου ἡ ἁγιότητά του καί ἡ κατά Θεόν σοφία του, ἀλλά ἡ “θύραθεν” σοφία του, ἡ γνώση πού εἶχε στά ἑλληνικὰ γράμματα, στή ρητορική καί στά ἄλλα ἐφήμερα καί ἐξωτερικά στολίδια αὐτῆς τῆς βαθειᾶς ψυχῆς, λησμονώντας τί γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος γιά τήν κοσμική σοφία, πού τήν λέγει “μωρίαν παρὰ τῷ Θεῷ”».

Ἀγαπητοί μου, προσωπικά ἀνησυχῶ γιά τήν πορεία τῆς παιδείας στήν χώρα μας.. Καί ἐπειδή ἔχω ἐργασθῆ στόν χῶρο τῆς Ἐκπαίδευσης ἐπί ἔτη ἀρκετά, ἀγωνιῶ καί πονῶ γιά τήν ὅλη ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων.

ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ Κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ "

Τά Ὀνομαστήρια τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου

Στίς 27 Ἰανουαρίου ἑορτή τῆς Ἀνακομιδῆς τῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἑορτάζει τά Ὀνομαστήριά του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος φέρει  τό ὄνομα τοῦ μεγάλου Πατρός καί Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Ὁ Σεβασμιώτατος ὅμως λόγω τῶν πολλῶν δυσκολιῶν πού ἀντιμετωπίζει ὁ κόσμος καί συμμεριζόμενος τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων, ἀνεκοίνωσε ὅτι δέν θά δεχθῇ ἐπισκέψεις ἀλλά θά περιορισθῇ μόνο στίς καθαρά Ἐκκλησιαστικές Ἀκολουθίες.

Ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν σχετικά μέ τήν ἑορτή τοῦ Σεβασμιωτάτου ἐξεδόθη ἡ παρακάτω ἀνακοίνωση:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

 κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Κατά τήν Ἑορτή τῆς Ἀνακομιδῆς τῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (27-1-2013) κατά τήν ὁποία ἄγει τά ὀνομαστήριά του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, θά τελεσθῇ ὁ Ἑσπερινός καί ἡ Θεία Λειτουργία στήν Ἱερά Μονή Παναγίας Γηροκομιτίσσης Πατρῶν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου.

Ὁ Ἑσπερινός ἀπό 5.30 – 7.30 μ.μ. τό Σάββατο καί ὁ Ὄρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία ἀπό 7 - 10 π.μ., τήν Κυριακή 27/1/2013. Στον Εσπερινό της εορτής Σεβασμιώτατος θα προχειρίση Πνευματικό τον Αρχιμ. Γερβάσιο Παρακεντέ.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης δέν θά ἑορτάσῃ, ἕνεκα τῶν πολλῶν δυσκολιῶν πού ἀντιμετωπίζει ἡ κοινωνία μας, οὔτε θά δεχθῇ ἐπισκέψεις.

Ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη ἀνακοινοῦται ὅτι ἀντί ἄλλης ἐκφράσεως εὐχῶν στόν Σεβασμιώτατο, οἱ βουλόμενοι ἄς καταθέσουν ὅ,τι δύνανται στό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμεῖο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ὑπέρ τῶν ἐνδεῶν καί ἐμπεριστάτων ἀδελφῶν μας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

" Η κοπή της Βασιλόπιτας στην Αναπλαστική Σχολή Πατρών "

Ομιλία εις την Εορτή του Αγίου Παύλου του Πατρέως - π. Αμβρόσιος Ν. Γκουρβέλος

Γιά μία ἀκόμη χρονιά ὁ Θεός μᾶς ἀξιώνει νά ἑορτάζουμε λαμπρῶς τόν Ὅσιο καί Μάρτυρα Παῦλο τόν Πατρέα, πού ἦταν ὁ Ἡγούμενος τῶν ἀσκητῶν πού ζοῦσαν στήν ἔρημο τῆς Ραϊθώ, πού βρίσκεται στήν Σιναϊτική χερσόνησο στά παράλια τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης. Βρισκόμαστε στόν Δ΄ αἰῶνα καί στά πρῶτα βήματα τοῦ Μοναχισμοῦ, ὅταν δέν εἶχε δημιουργηθεῖ ἀκόμη ὁ κοινοβιακός μοναχισμός. Ὑπῆρχε ὁ ἀναχωρητικός βίος καί οἱ μοναχοί ζοῦσαν μόνοι σέ τοπική ἀπόσταση μεταξύ τους.

Ὁ σύγχρονος τοῦ Ἁγίου Παύλου, Μοναχός Ἀμμώνιος ὁ Αἰγύπτιος συνέγραψε τό Συναξάρι του ἀπό τό ὁποῖο θά σᾶς μεταφέρω κάποια σημεῖα.

Οἱ ἀσκητές τῆς Ραϊθώ ζοῦσαν μέ αὐστηρότατη ἄσκηση, σέ σπηλιές καί καλύβες καί συνάζονταν κάθε Κυριακή στόν Ναό γιά νά λειτουργηθοῦν καί νά κοινωνήσουν. Τήν ἤσυχη ζωή τους διέκοψε ἡ ἐπιδρομή τριακοσίων βαρβάρων ληστῶν ἀπό τήν Αἰθιοπία, οἱ ὁποῖοι ἐπιβιβάστηκαν στήν παραλία καί ἀφοῦ ἐφόνευσαν καί αἰχμαλώτισαν τούς κατοίκους τῆς περιοχῆς κατευθύνθηκαν στήν Ἐκκλησία, ὅπου ἦσαν συγκεντρωμένοι οἱ 43 ἀσκητές, σκοπεύοντας νά βροῦν ἐκεῖ χρήματα καί θησαυρούς. Ὁ Ἡγούμενος Παῦλος καταλαβαίνοντας τόν ἐπερχόμενο θάνατο εἶπε στούς προσευχόμενους μοναχούς τά ἑξῆς συγκλονιστικά λόγια:

«Ξέρετε καλά, πατέρες μου ἅγιοι, ὅτι γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ φύγαμε ἀπό τόν φθαρτό καί μάταιο κόσμο καί ἤλθαμε σέ αὐτή τήν σκληρή καί δύσβατη ἔρημο, γιά νά σηκώσουμε τόν ζυγόν Αὐτοῦ τόν ἐλαφρό καί γλυκύτατο, μέ πείνα καί δίψα καί ἄλλες πολλές στενοχώριες, καταφρονώντας ὅλα τά σαρκικά θελήματα, γιά νά μᾶς ἀξιώσει τῆς Βασιλείας Του. Λοιπόν ἐάν εἶναι ὁρισμός Του νά μᾶς λυτρώσει τώρα ἀπό τούς κόπους καί τά βάσανα καί ἀπό τήν μάταιη αὐτή ζωή καί νά μᾶς ἀναπαύσει αἰώνια, δέν πρέπει νά λυπηθοῦμε ἤ νά σκυθρωπάσουμε τελείως, ἀλλά ἀντιθέτως νά εὐφρανθοῦμε ἀγαλλόμενοι. Διότι δέν εἶναι ἄλλο γλυκύτερο καί ποθεινότερο, ἀπό τό νά βλέπουμε τό θεῖο καί ὡραιότατο πρόσωπό Του. Θυμηθεῖτε ὅτι πολλές φορές ὅταν ἀκούγαμε τόν βίο κάποιου Ὁσίου ἤ Μάρτυρος, πῶς ποθούσαμε νά γίνουμε συμμέτοχοί τους στίς θλίψεις καί στήν δόξα τήν οὐράνια. Νά λοιπόν ἦλθε ἡ ὥρα κατά τόν πόθο μας νά συνδοξασθοῦμε μετά τῶν Ἁγίων αἰώνια. Λοιπόν κανείς μή δειλιάσει γιά τόν Κύριο, ἀλλά ἄς ὑπομείνουμε ἀνδρείως τόν θάνατον, ἐπειδή τά βάσανα εἶναι ὡς ἐν ριπῆ ὀφθαλμοῦ καί σέ μιά στιγμή παρέρχονται. Ἡ ἀνταπόδοση ὅμως καί ἡ ἀπόλαυση εἶναι παντοτεινή καί αἰώνια, καθώς θά συναγαλλώμαστε μέ τούς Ἁγίους Μάρτυρες καί θά εὐφραινόμαστε αἰώνια στήν Οὐράνια Βασιλεία».

Οἱ πατέρες συμφώνησαν λέγοντας: «Ναί, τίμιε πάτερ, ὅπως εἶπες ἔτσι νά κάνουμε. Νά πιοῦμε μέ ἀγαλλίαση τό σωτήριο ποτήριο τοῦ μαρτυρίου εὐχαριστοῦντες τόν Κύριο».

Τότε ὁ μακάριος καί ἀνδρεῖος Παῦλος προσευχήθηκε μέ τά λόγια αὐτά: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ μόνος ἀγαθός καί παντοδύναμος, ἡ ἐλπίς καί βοήθεια πάντων ἡμῶν, μή παρίδης τῶν δούλων σου. Γινώσκεις τήν πτωχείαν μας καί βοήθησον ἡμᾶς ταύτην τήν ὥραν τοῦ κινδύνου, καί πρόσδεξαι τάς ψυχάς ἡμῶν εἰς ὀσμήν εὐωδίας, ὡς θυσίαν εὐάρεστον, ὅτι σοί μόνῳ πρέπει τιμή καί δόξα, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων». Καί ὅλοι μαζί οἱ μοναχοί ἀπάντησαν «Ἀμήν». Τότε ἀκούσθηκε οὐράνια φωνή ἀπό τό Ἅγιο Βῆμα: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς». Ἦταν ἡ ὑπόσχεση καί ἡ πρόσκληση τοῦ Θεοῦ. Μόλις τελείωσαν τήν προσευχή τους, μπῆκαν στήν Ἐκκλησία οἱ βάρβαροι καί ἔσπειραν παντού το θάνατο. Ἐπέζησαν τελικῶς μόνον τρεῖς.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ - Μητροπολίτου Πατρῶν κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ  ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν

κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

 

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας ἐσφράγισε τήν ἐπί γῆς ἁγία πορεία του καί τήν περί τοῦ ἑνός καί μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ διδασκαλία του μέ τήν ἐπί τοῦ χιαστοῦ Σταυροῦ θυσία του στήν πόλη τῶν Πατρῶν.

Ἔκτοτε ἡ πόλη μας καθαγιασμένη ἀπό αἷμα Ἀποστολικό κατέχει θέση πνευματική περίοπτη μεταξύ τῶν ἄλλων πόλεων, ἀφοῦ ἔχει θησαυρούς ἀτιμήτους καί χαριτοβρύτους, τήν πάντιμον Κάρα τοῦ Πρωτοκλήτου καί τόν Σταυρό τοῦ Μαρτυρίου του (φυλάσσονται στόν Νέο περίλαμπρο Ναό τοῦ Ἁγίου) καί βεβαίως τόν Τάφο του, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται στόν παλαιό Ναό.

Εἶναι γνωστές οἱ περιπέτειες τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ πανευφήμου Ἀποστόλου, ἡ εἰς τήν ὑπερορίαν παραμονή τῆς Ἁγίας Κάρας του ἐπί 500 ἔτη, ὡς καί ἡ τοιαύτη τοῦ Χιαστοῦ Σταυροῦ του, ἀλλά καί οἱ ἐργώδεις καί συντονισμένες προσπάθειες, ἐπί τῶν ἀοιδίμων Προκατόχων ἡμῶν, γιά τήν ἐπανακομιδή τῶν ἱερωτάτων θησαυρῶν στήν Ἀποστολική μας πόλη.

Ἔτσι τό ἔτος 1964, ἐπί ἀειμνήστου Μητροπολίτου Πατρῶν Κωνσταντίνου, ἐπανεκομίσθη ἡ Ἁγία Κάρα τοῦ ἱερωτάτου Ἀποστόλου γενομένη ἐνθουσιωδῶς δεκτή μετά δακρύων χαρᾶς καί δοξολογιῶν πρός τόν Παντοικτίρμονα Θεόν, ὁ Ὁποῖος ἐχάρισε αὐτή τήν εὐλογία στήν Πάτρα.

Ἐπίσης τό ἔτος 1980, ἐπί μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν Νικοδήμου, ἐπανεκομίσθησαν τά ἐναπομείναντα τμήματα τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, τά ὁποῖα ἐφυλάσσοντο στήν Γαλλία (Μασσαλία), ὅπου ὑπηρετοῦσε ὡς Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος ὁ ἐκ Πατρῶν Ἱερεύς π. Παναγιώτης Σιμιγιᾶτος, τά μέγιστα συντελέσας στήν ἐπανακομιδή τοῦ Σταυροῦ τοῦ Πρωτοκλήτου.

Ἄς εἶναι ἡ μνήμη τῶν ὡς ἄνω ἁγίων Ἀρχιερέων αἰωνία, ὡς καί τῶν μακαρία τῇ λήξῃ γενομένων συνεργατῶν αὐτῶν καί λοιπῶν συνεργῶν γιά τήν ἐπίτευξη τῶν ὡς ἄνω σκοπῶν καί ἄς δίδῃ ὁ Θεός εὐλογία διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου σέ ὅσους διανύουν ἐν εὐσεβείᾳ τόν ἐπί γῆς βίον τους.

Κατ’ ἔτος, λαμπρῶς ἑορτάζομε αὐτές τίς ἐπετείους καί φροντίζομε ὥστε νά γίνεται πάνδημος ἡ σύναξη στό ἱερό Ἀποστολεῖο, ὥστε καί ὁ Θεός νά δοξάζεται καί ὁ πανεύφημος Ἀπόστολος νά τιμᾶται, ἀλλά καί ἐμεῖς νά σωζώμεθα.

Ἔτσι καί ἐφέτος ἱεροπρεπῶς θά ἑορτασθῇ ἡ ἐπέτειος  της Ἐπανακομιδῆς τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου (19-20 Ἰανουαρίου) μέ τήν συμμετοχή τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν.

Εἶναι ἐξαιρετικά ἠλεημένη ἡ Πάτρα, διότι ἀξιώθηκε ἀπό τόν Θεό τοιαύτης τιμῆς, χάριτος καί δωρεᾶς. Ὡς ἔχομε καί ἄλλες φορές τονίσει, τόσον προφορικῶς στά κηρύγματα μας, ὅσον καί γραπτῶς μέσα ἀπό τά ἄρθρα μας, καί ἡ κληρονομιά γιά μᾶς εἶναι βαρειά καί ἡ εὐθύνη μεγάλη ἔναντι τοῦ Κυρίου καί τοῦ Ἐφόρου καί Πολιούχου τῶν Πατρῶν Ἁγίου Ἀνδρέου.

Ἔχομε τήν ἱερά εὐθύνη οὐχί μόνο τῆς φυλάξεως τῶν ἱερῶν αὐτῶν θησαυρισμάτων, ἀλλά καί τῆς ἀξιοποιήσεως τοῦ κηρύγματος τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου «εὑρήκαμεν τόν Μεσσίαν», ἀφ’ ἑνός μέν γιά τόν προσωπικό μας ἁγιασμό, ἀφ’ ἑτέρου δέ γιά τήν ὁμολογία τῆς μόνης αὐτῆς καί σωζούσης Ἀληθείας, ὥστε νά ὁδηγοῦνται καί οἱ ἄλλοι ἀδελφοί μας, ἀπλανῶς στήν σωτηρία.

Ἀπό τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ἐν μέσαις Πάτραις, ἐκπέμπεται τό κήρυγμα ὅτι «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ  οὐδενί ἡ σωτηρία, εἰ μή ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν» καί ὅτι «ἔξω ἀπό τήν μίαν Ἀποστολικήν καί Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ δέν ὑπάρχει σωτηρία».

Χιλιάδες πιστοί προσέρχονται στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου κατ’ ἔτος γιά νά ἀντλήσουν χάρη καί δύναμη ἀσπαζόμενοι τά χαριτόβρυτα Λείψανα τοῦ Ἀποστόλου. Ἡ τοπική Ἐκκλησία καθ’ ἡμέραν παρέχει τήν δυνατότητα νά διευκολύνωνται καί νά ἐξυπηρετοῦνται οἱ πιστοί Λειτουργικά καί Λατρευτικά, ὥστε καί παρηγορία καί δύναμη νά λαμβάνουν, ἀλλά καί ὅμαιμοι καί σύσσωμοι Χριστοῦ νά γίνωνται μέ τήν μετοχή τους στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς.

Παράλληλα ἐργώδεις καταβάλλονται οἱ προσπάθειες μας, ὥστε νά καλλύνεται ἔτι περαιτέρω, τόσον ὁ Νέος Ναός τοῦ Ἁγίου, ὅσο καί ὁ Παλαιός, ἀφοῦ εἶναι ὅ,τι θαυμασιώτερο ἔχει ἡ Πάτρα. Ἐνδεικτικῶς ἀναφερόμεθα στήν συνέχιση τῆς Ἁγιογραφήσεως τοῦ Νέου Ναοῦ (ἔχει ἀπομείνει μόνο τό ἀριστερό μέρος κάτω ἀπό τόν γυναικωνίτη, τό ὁποῖο θά ἱστορηθῆ μέ σκηνές ἀπό τήν ζωή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Οἱ ἐργασίες ἔχουν σταματήσει προσωρινῶς ἀφ’ἑνός μέν λόγῳ τῆς σοβούσης οἰκονομικῆς κρίσεως, ἀφ’ἑτέρου δέ  λόγῳ προσωπικῶν δυσκολιῶν τοῦ ἁγιογράφου), στήν ἀποκατάσταση τῶν σοβαρῶν φθορῶν στά ὑπόγεια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, στήν ἐκ βάθρων ἀνακαίνιση τοῦ Παλαιοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος πλέον ἀποτελεῖ κόσμημα τῆς πόλεως καί τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἐπίσης στήν ἐπίπλωση τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί στήν φροντίδα, ὥστε νά λειτουργοῦν τά πάντα ἄριστα πρός δόξαν Θεοῦ καί ἐξυπηρέτηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας μας.

" Mια Ιστοσελίδα Ευγνωμοσύνης και Αναμνήσεων". ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

" Mια Ιστοσελίδα Ευγνωμοσύνης και Αναμνήσεων..."

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

   Γιὰ ὅσους γεννηθήκαμε καὶ μεγαλώσαμε σὲ ἕνα εὐλογημένο χωριό, ὁ τόπος μας εἷναι σημεῖο ἀναφορᾶς καὶ ἡ θύμησή του γεμίζει τὴν καρδιά μας μὲ συγκίνηση ἱερὴ καθὼς ὁ νοῦς μας εὐκαίρως-ἀκαίρως φτερουγίζει ἐκεῖ ποὺ ζήσαμε τὰ πρῶτα σκιρτήματα τῆς ζωῆς μας καί γευτήκαμε χαρὲς καὶ πόνους. Ἡ ψυχή μας νοσταλγικά γυρίζει  ἐκεῖ πού ἀφήσαμε τὰ ὡραιότερα χρόνια της ζωῆς μας.

     Θεωρῶ μεγάλη εὐλογία τὸ ὅτι γεννήθηκα σὲ ἕνα τόπο, εὐλογημένο ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ μεγάλωσα μὲ τὴν ἀνάσα τῶν Ἁγίων καὶ τὸ σκίρτημα τῆς ψυχῆς τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων, τῶν Γονέων μου καὶ τῶν λοιπῶν μελῶν τοῦ στενοῦ οἰκογενειακοῦ μου περιβάλλοντος, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν συντροφιὰ τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόπου, τοῦ μόχθου καὶ τῆς ἀγάπης, τῶν συγχωριανῶν μου, τοὺς ὁποίους ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου ἀγαπῶ καὶ μὲ συγκίνηση βαθειὰ ἐνθυμοῦμαι καὶ ὑπὲρ τῶν ὁποίων προσεύχομαι μὲ δάκρυα στὰ μάτια τόσον  γιὰ ἐκείνους ποὺ εὑρίσκονται στὸν οὐρανὸ,  ὅσο καί γιά ἐκείνους που ζοῦν καὶ ἀγωνίζονται τὸν καλὸ  καὶ τίμιο ἀγῶνα, εἴτε στὸ χωριό μας, εἴτε σὲ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς ξενητειᾶς.
    Εὐχαριστῶ τὸν Θεὸ ποὺ γεννήθηκα στοῦ Λουκᾶ, ὅπου βρίσκονται οἱ ρίζες μας οἱ σαρκικὲς καὶ πνευματικὲς καὶ ὅπου κάθε φορὰ ποὺ αἰσθάνομαι μοναξιά, δυσκολίες καὶ τὸν κόπο τῆς ζωῆς, ἀλλά καί τά χρόνια ποὺ περνᾶνε, γυρίζω γιὰ νὰ ἀκουμπήσω πνευματικὰ καὶ νὰ περπατήσω σωματικά, γιὰ νὰ πάρω δύναμη καὶ νὰ προχωρήσω στὸν ἀνάντη δρόμο τῆς ζωῆς.
   Χρεώστης καὶ ὀφειλέτης στὸν εὐλογημένο τόπο μου, θέλω μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἱστοσελίδα σὲ συνεργασία μὲ τοὺς συγχωριανούς μου τοὺς ἐγγὺς καὶ τούς μακρὰν νὰ σᾶς ξεναγήσω στὰ πατρογονικά μας καὶ νὰ σᾶς κάνω μετόχους της δικῆς μου καὶ δικῆς μας συγκίνησης ποὺ νιώθουμε γιὰ τὰ ἅγια χώματά μας ποὺ τὰ πότισαν μὲ ἱδρώτα, μὲ αἷμα καὶ μὲ δάκρυα οἱ πρόγονοί μας καὶ ὅπου καὶ ἐμεῖς οἱ νεώτεροι ἀφήσαμε καὶ ἱδρώτα καὶ πόνους καὶ καημούς.
     Θέλω νὰ σᾶς ξεναγήσω στὸ χωριό μας τό ὁποῖο προστατεύει ὁ μεγάλος πατέρας καὶ διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, στὸν ὁποῖο λαμπρὸ ναὸ ἀφιέρωσαν οἱ εὐσεβεῖς πατέρες μας.
    Ἐλᾶτε λοιπὸν μαζί μου νὰ πᾶμε ἐκεῖ ποὺ ἔχουν ἀπομείνει λίγοι, πλέον, ἀδελφοί μας, ποὺ  ἀγαπᾶνε σταθερὰ τὸν τόπο καταγωγῆς μας καὶ μᾶς περιμένουν μὲ ἀνοιχτὴ τὴν ἀγκαλιά, γιὰ νὰ μᾶς ποῦν ὅτι μᾶς προσμένουν καὶ νὰ τοὺς ποῦμε ὅτι ποτὲ δὲν θὰ τοὺς ἀφήσουμε, οὔτε θὰ τοὺς λησμονήσουμε.

   Ἐλᾶτε νὰ προσκυνήσωμε, τὴν ἱερὰ εἰκόνα τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, στὸν πανσεβάσμιο Ναό του καὶ νὰ τὸν παρακαλέσωμε νὰ πρεσβεύῃ πρὸς Κύριον ὑπὲρ τῶν ὅπου γῆς εὑρισκομένων Λουκαϊτῶν καὶ ὑπὲρ πάσης ψυχῆς Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων.
   Ἀκόμα σᾶς παρακαλῶ, προτοῦ βηματίσουμε στὰ δρομάκια τοῦ χωριοῦ μας, ἀνάψτε ἕνα κερὶ μαζί μας, στὰ μνήματα τῶν πατέρων καὶ ἀδελφῶν μας ποὺ ἀναπαύονται στὸ κοιμητήριο γύρω ἀπὸ τὸν ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου. 
   Θὰ σᾶς ξεναγήσωμε στὸ Σχολειό μας ποὺ ὅταν ἤμουν μαθητὴς εἶχε πάνω ἀπὸ διακόσιους μαθητὲς καὶ πρίν ἕνα χρόνο φεῦ, ἔκλεισε τὶς πόρτες του (καλύτερα του ἔκλεισαν τίς πόρτες)  γεμίζοντας μὲ πόνο τὴν καρδιά μας.
   Θὰ σᾶς πᾶμε καὶ στὰ ἐξωκκλήσια μας καὶ θὰ σᾶς ἀνοίξωμε τὶς πόρτες τῶν σπιτιῶν μας γιὰ νὰ γευθῆτε τὴν φιλοξενία μας ποὺ εἶναι γιὰ μᾶς,  γιὰ ὅλους τους Λουκαΐτες, τρόπος ζωῆς.
   Πρὶν προχωρήσωμε στὴν ἱστορία τοῦ χωριοῦ μας καὶ στὴν περιήγηση στὸν τόπο μας ἐπιτρέψτε μου νὰ θυμηθῶ τὰ λόγια ἑνὸς Ἀρκάδα ποιητοῦ ποὺ μὲ νοσταλγία θυμᾶται τὸν τόπο του καὶ προσαρμόζοντάς τα στὸν δικό μας τόπο, νὰ ποῦμε γιὰ τὸ χωριό μας.
« Λουκᾶ μου ὅταν τὰ χρόνια μου, μοῦ φεύγουν καὶ περνᾶνε,σ’ ἀποζητῶ σὰν ἤρεμο κι ἀπάνεμο λιμάνι ».
   Ἡ ἱστοσελίδα αὐτὴ ἀφιερώνεται μὲ πολλὴ ἀγάπη σὲ ὅσους ἔζησαν καὶ σὲ ὅσους ζοῦν στοῦ Λουκᾶ. Σὲ ὅσους Λουκαΐτες βρίσκονται στὴν ξενητειά, σὲ ὅλους τους εὐλογημένους ἀδελφούς μου καὶ συγχωριανούς μου μὲ μιά εὐχὴ καὶ μιά παράκληση.
   Νὰ μὴ ξεχάσουν ποτὲ τὸ χωριό μας. Νὰ μὴ τὸ ἀφήσουν νὰ ἐρημώση. Νὰ μιλᾶνε στὰ παιδιά τους καὶ στὰ ἐγγόνια τους γιὰ τὸν εὐλογημένο τόπο μας, ποὺ μᾶς ἀνέθρεψε μὲ πίστη στὸν Θεό, μὲ ἀγάπη στοὺς ἀνθρώπους καὶ ποὺ μᾶς ἔμαθε μέσα ἀπὸ τὴν φτώχεια καὶ τοὺς τίμιους ἀγῶνες νά εἴμαστε πρῶτα ἀπ’ ὅλα ἄνθρωποι μὲ τιμὴ καὶ ἀξιοπρέπεια.
ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΛΟΥΚΑ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ
Πηγή: www.loukamantinias.gr