" Kάλαντα στα Ιδρύματα της πόλης Α.Σ.Π.2011..."

" ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ..."

 

 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ...ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΟΓΙΑ...

Το μονοπάτι της ζωής είναι όλο πόνος και δάκρυ∙
όλο αγκάθια και καρφιά∙
παντού φυτρωμένοι σταυροί∙
παντού αγωνία και θλίψη.
... Κάθε βήμα και μία Γεθσημανή.
Κάθε ανηφοριά και ένας Γολγοθάς.
Κάθε στιγμή και μία λόγχη.

«Αν μπορούσαμε να στίψουμε την γη σαν το σφουγγάρι θα έσταζε αίμα και δάκρυα».

ΑΓΙΕ ΗΓΟΥΜΕΝΕ ΚΡΑΤΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ...

ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ 

ΑΝΑΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΤΡΩΝ

" Eφημερίδα Εκκλησιολόγος..."

24.12

" Ρομφαία Μητροπολίτη Πατρών για προφυλάκιση Εφραίμ..."

Σχετικά με την απόφαση για την προφυλάκιση του Ηγουμένου Εφραίμ, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης 

Πατρών κ. Χρυσόστομος δήλωσε τα εξής:

«Η απόφαση να προφυλακισθή ο Ηγούμενος Εφραίμ εξέπληξε, αλλά κυρίως ελύπησε τον ευσεβή Λαό μας.

Αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά ότι πλήττεται το κύρος του Μοναχισμού και της Εκκλησίας με ένα τρόπο που προκαλεί την κοινή λογική και το θρησκευτικό συναίσθημα, μάλιστα αυτές τις άγιες ημέρες που εορτάζουμε την Σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού.

Δικαίως ο καθείς διερωτάται. Ο Ηγούμενος Εφραίμ είναι το πρόβλημα για την Ελλάδα σήμερα; Αυτός είναι ο επικίνδυνος για την δημόσια τάξη και ασφάλεια;

Πόσοι επικίνδυνοι κακοποιοί και εγκληματίες κυκλοφορούν ελεύθεροι και προκαλούν το δημόσιο αίσθημα;

Πόσοι αίτιοι πολλών δεινών για την Πατρίδα μας και την κοινωνία μας μένουν ατιμώρητοι; Τι πρέπει να υποθέσουμε, λοιπόν, μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση;

Δυστυχώς για όσους από την αρχή εμηχανεύθησαν και ετεχνούργησαν το όλο ζήτημα σχετικά με την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου και ευτυχώς για τον Εφραίμ, η εν λόγω απόφαση δικαιώνει όλους εκείνους οι οποίοι από την αρχή εξέφρασαν επιφυλάξεις για την εν λόγω υπόθεση και επίστευσαν στην αθωότητα του Ηγουμένου.

Ο Ηγούμενος με τον σταυρό του αυτό, θα καταστή δυνατότερος ψυχικά και θα λάμψη περισσότερο πνευματικά.

Μετά τον Γολγοθά και την Σταύρωση ακολουθεί η Ανάσταση.

Η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη αψυχολόγητα και γι’ αυτό πρέπει να ανακληθή. Πιστεύομε ότι η Δικαιοσύνη θα αρθή στο ύψος των περιστάσεων».

(via)

"Περί Καλάντων..."

Ομάδες παιδιών ή και ώριμων ανδρών γυρνούν στα σπίτια κρατώντας ένα τρίγωνο συρμάτινο και το χτυπούν με ένα ευθύ σιδερένιο αντικείμενο, για να παράγει τον απαιτούμενο ήχο. Άλλοτε έχουν μαζί τους φυσαρμόνικες ή ακορντεόν, και στα νησιά βιολιά και κιθάρες. Εκτός από τους συνηθισμένους ευχητήριους στίχους, ανάλογα με το «νοικοκύρη του σπιτιού» προσθέτουν κατάλληλους στίχους. Έτσι, αν απευθύνονται σε τσέλιγκα, εγκωμιάζουν τα πρόβατά του με τα λόγια: «Μέσα σε τούτη την αυλή τη μαρμαροστρωμένη εδώ 'να χίλια πρόβατα και πεντακόσια γίδια και χίλιασαν και μίλιασαν και γίν'καν τρεις χιλιάδες». Τα κάλαντα ποικίλουν από τόπο σε τόπο. Έτσι στη Μακεδονία υπάρχει το έθιμο της Πρωτοχρονιάς άτομα μεγάλης ηλικίας να γυρνούν μεταμφιεσμένα στα σπίτια. Η αμοιβή τους είναι: αλεύρι, τραχανάς, λουκάνικα και άλλα είδη τροφίμων. Αφού συγκεντρώσουν την ποσότητα που θέλουν, συγκεντρώνονται σ' ένα σπίτι, μαγειρεύουν και γλεντούν. Πάλι μεταμφιεσμένοι και κρατώντας κουδούνια που δημιουργούν δυνατό θόρυβο περιφέρονται την παραμονή των Φώτων. Ο θόρυβος αποβλέπει να φοβίσει και να διώξει τους καλλικάντζαρους. Στη Μύκονο τα παιδιά κρατούν στο χέρι τους φαναράκι που το ανάβουν σε εκκλησία του Αγίου Βασιλείου. Στη Σίφνο για το κάθε παιδί γράφονται διαφορετικοί στίχοι από λαϊκούς ποιητές. Στην Κέρκυρα, εκτός από τα παιδιά με τη φυσαρμόνικα, περιφέρονται στα σπίτια ολόκληρα λαϊκά συγκροτήματα με βιολιά και ακορντεόν και τοπικές μπάντες. Η ανταμοιβή για τους ύμνους και τις ευχές είναι κυρίως χρηματική και διάφορα κεράσματα.
Την ονομασία τους, την πήραν από την λατινική λέξη calenda, που διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ. Παιδιά, κατά ομάδες, περιφέρονταν και περιφέρονται στα σπίτια, στους δρόμους, στα καταστήματα και τραγουδούν με ειδικό όργανο τραγούδια, που αφορούν τα Χριστούγεννα, τη γιορτή της Πρωτοχρονιάς, τη γιορτή του Μ. Βασιλείου και μερικά και την Περιτομή του Χριστού. Το έθιμο αυτό προϋπήρχε στην Ελλάδα, πριν από την Ρώμη. Τα παιδιά κρατούσαν ένα κλαδί ελιάς ή δάφνης, στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη, από το έριο = μαλλί), γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα. Μετά, πήρε το έθιμο αυτό και η Ρώμη. Στο Βυζάντιο κρατούσαν ραβδιά, ή φανάρια, ή ομοιώματα πλοιαρίων ή και κτιρίων, στολισμένα και τραγουδώντας, συνόδευαν το τραγούδι με κρούση τριγώνου ή τύμπανου... (περίφημος ο σχετικός πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα ο τυμπανιστής - 1832- 1927). Σήμερα η βάση, και μάλιστα στους Πόντιους, διασώζεται άθικτη. Ακούμε κάλαντα πολλά και ποικίλα, με πολλές παραλλαγές και αποχρώσεις, στα διάφορα διαμερίσματα της χώρας μας

"«Συνεχίστε νά προσφέρετε τήν ἀγάπη σας»,

«Συνεχίστε νά προσφέρετε τήν ἀγάπη σας», . «Δέν εἶναι δυνατόν ἐμεῖς νά καθόμαστε στό τραπέζι καί νά ἔχομε φαγητό καί κάποιοι νά ψάχνουν γιά ἕνα κομμάτι ψωμί στούς κάδους τῶν σκουπιδιῶν.

Δέν εἶναι δυνατόν νά ἔχομε δύο Εὐρώ στήν τσέπη μας καί κάποιοι νά μήν ἔχουν τίποτε. Τί λόγο θά δώσωμε στό Θεό; Πρέπει νά φτάσωμε στή φιλοθεΐα διά τῆς φιλανθρωπίας. Ἀλλιῶς δέν εἶναι δυνατόν νά δοῦμε τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ καί νά ἑορτάσομε πραγματικά Χριστούγεννα».

(ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ)

" Χριστούγεννα 2011..."

Χριστούγεννα 2011

Αναπλαστική Σχολή Πατρών

(Ιδρυθ. υπό π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου)

 

 Χριστούγεννα και πάλι φέτος. Μια μεγάλη εορτή της Εκκλησίας μας προβάλλει εμπρός μας για να μας θυμίσει και να μας υπενθυμίζει πάντοτε πως η Ελπίδα δεν έσβησε, πως η Χαρά ακόμα μπορεί να υπάρχει στις καρδιές μας, πως  το Χαμόγελο έχει χώρο στην ψυχή μας.

Αδελφοί μου, τα Χριστούγεννα τα ζεις πραγματικά όχι κάνοντας δώρα στους άλλους αλλά προσφέροντας ένα πολύτιμο δώρο στο Νεογγένητο Βρέφος της Βηθλεέμ. Τι άραγε θα ανέπαυε την γεμάτη αγάπη καρδιά του Χριστού;  Κάτι το παράδοξο και ίσως όχι φαινομενικά πολύτιμο. 

" ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ  ΘΕΛΩ ΩΣ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΦΕΤΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

θα μας πει ο  ΧΡΙΣΤΟΣ...".

Ας Του τις προσφέρουμε...

Ευλογημένα και Πανεφρόσυνα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2011

Αρχιμ. π. Γερβάσιος Παρακεντές

Ιεροδ. π. Ιερόθεος Ανδρουτσόπουλος

Νεανικές Ομάδες Αναπλαστικής Σχολής Πατρών

Η Εγκύκλιος των Χριστουγέννων του 2011 του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ."

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

 

 

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.

  (via)

 

 

 

Μέσα στὴ βαρυχειμωνιὰ τῆς πλήξης ἐξ’ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς ἀποστασίας ἀπὸ τὸν Θεό ۠μέσα στὴν ἀπελπισία καὶ τὴν ἀπογοήτευση πού βιώνομε, ἐξ αἰτίας τῆς θεοποίησης τοῦ ἑαυτοῦ μας^. τώρα ποὺ ὑψώνομε ἀπεγνωσμένα τὰ χέρια καὶ ζητᾶμε βοήθεια, γιὰ νὰ μὴ καταποντισθοῦμε στὸ βυθὸ, ποὺ ἐδημιουργήσαμε μὲ τὴν ἁμαρτωλὴ καὶ ἀδιάκριτη συμπεριφορά μας ۠ αὐτή τήν ὥρα, ἔρχεται γιὰ μιά ἀκόμα φορά ὁ Θεὸς, νὰ δώσῃ λύση στὸ ἀνθρώπινο δρᾶμα, νὰ ἁπαλύνῃ τὸν πόνο μας, νὰ μᾶς παρηγορήσῃ καὶ νά μᾶς θεώσῃ.

Ἔρχεται ὅπως τότε, ποὺ ὁ πόθος τῶν ἀνθρώπων γιὰ λύτρωση παρεβίασε τοῦ οὐρανοῦ τὶς πῦλες. Ἔρχεται, ταπεινά καί ἀθόρυβα, γιὰ νὰ γκρεμίσῃ τὰ τείχη τοῦ ἐγωισμοῦ, ποὺ ὑψώσαμε ἀνάμεσα στὸ Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ παύσῃ τὸν θόρυβο, ποὺ μᾶς δημιουργῇ ἐσωτερικὴ ταραχὴ καὶ σύγκρουση καὶ γιὰ νὰ σώσῃ τὸ δημιούργημά του ἀπὸ τὸν ὠκεανὸ τῆς ἀπελπισίας, τοῦ μίσους καὶ τῆς ὀδύνης τῆς ἁμαρτίας.

Κλίνας οὐρανοὺς κατέβῃ ὁ ὑπερτέλειος Θεὸς γενόμενος ἄνθρωπος, ἀφοῦ ἐσκήνωσε μέσα στὰ πανάγια σπλάχνα τῆς Παναγίας Θεοτόκου, τὴν ὁποία προσέφερε ὡς δοχεῖον καθαρώτατον καὶ ὡς κιβωτὸν πάγχρυσον, τὸ ἀνθρώπινο γένος. Ὅμως «ὁ Θεός ἀεί γεννᾶται θέλων», διότι οὐδέποτε ἔπαυσε νά ἀγαπάῃ τό πλᾶσμα του, παρά τά ὅποια παραπτώματά μας.

Χριστούγεννα σήμερα. Ὁ Κύριός μας βαστάζεται στά Ἄχραντα χέρια τῆς Παναγίας μας. Ἡ Παναγία εἶναι ὁ τύπος τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου διά τοῦ Σαρκωθέντος Κυρίου μας, σωζόμεθα.

Δὲν μποροῦμε, νὰ ἀτενίσωμε τὴν Παναγία χωρὶς τὸν Χριστό. Οὔτε δυνάμεθα, νά θεωρήσωμε τὴν Ἐκκλησία χωρὶς τὸν ἐνανθρωπήσαντα, τὸν καταβάντα μέχρις Ἅδου ταμείων καὶ ἐκ νεκρῶν ἀναστάντα Κύριό μας.

Ἕνα βασανιστικὸ ἐρώτημα, ὅμως, ἀνεβαίνει, ἀπὸ τὴν καρδιά μας.

Ἔχομε ἆρα γε συνειδητοποιήσει τὸ γεγονὸς τῆς κενώσεως, τοῦ ἀδειάσματος δηλαδή τοῦ Θεοῦ, τῆς ἄκρας Αὐτοῦ οἰκονομίας καὶ συγκαταβάσεως ἢ μήπως ἀλλοτριωμένοι, ἀπὸ τὰ ποικίλα πάθη μας, ἀδυνατοῦμε νὰ συλλάβωμε τὸ μέγιστο θαῦμα;

Θὰ ὑπηρετήσωμε τὸ γεγονὸς τῆς θείας Σαρκώσεως ὡς ὁ Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος μὲ ταπείνωση καὶ ὑπακοή, ἔκλινε γόνυ ἐνώπιον τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως ἢ θὰ ἐπιμείνωμε στὴν λογικὴ ἐξήγηση τῶν οὐρανίων πραγμάτων, ἀπολυτοποιώντας τήν φτηνή καί πεπερασμένη ἀνθρώπινη λογική καί θεοποιώντας τὸν ἑαυτό μας;

Θὰ σκύψωμε, νὰ προσκυνήσωμε τόν νηπιάσαντα Κύριο; Θά γίνωμε μέτοχοι τῆς εὐχαριστιακῆς κοινωνίας, στήν ὁποία μᾶς καλεῖ ἤ θὰ τηρήσωμε τὴν στάση τοῦ Ἡρώδη, ἐξορίζοντες ἀπὸ τὴν ζωή μας τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν ἄνθρωπο;

Ὁποιαδήποτε στάση, φέρει τὴν δική μας εὐθύνη ἀκεραία καὶ ἐπιφέρει τὰ ἀνάλογα ἀποτελέσματα.

Ἀδελφοί μου, οἱ πάντες πλέον γνωρίζομε, ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα ἔχει φτάσει στὰ ὅριά της. Ἡ Πατρίδα μας χρειάζεται ἔξοδο ἀπὸ τὸ τέλμα, τὴν ὀδύνη καὶ τὰ μαρτύριά της.

Ἡ κραυγὴ τοῦ σύμπαντος κόσμου, ἀκούεται δυνατὴ καὶ ἀντηχεῖ γοερὴ μέσα ἀπὸ τὸ βάραθρο τῆς ἀπελπισίας, «Κύριε ἐλέησον».

Ὁ οὐρανὸς ἀκούει αὐτὴ τὴν ἀπελπισμένη ἀναζήτηση βοηθείας καὶ ἀπαντᾶ: «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία εἰ μὴ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τῷ ἐνανθρωπήσαντι Θεῶ ἡμῶν, ὧ ἡ δόξα, ἡ τιμὴ καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.»

Παιδιά μου εὐλογημένα, σᾶς ἀσπάζομαι ὅλους μέ ἀγάπη πατρική καί εὔχομαι τά ἔτη σας νά εἶναι πολλά καί εὐλογημένα.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2011

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

" Το απαγορευμένο άγγιγμα..."

 

(via)

Αντί να χαίρεται τις πρώτες του στιγμές στην ζωή, ένα μωράκι υποφέρει από μία τρομερή διαταραχή του δέρματος. Ακόμα και το παραμικρό άγγιγμα στο μικροσκοπικό σώμα του Tripp Roth μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες πληγές.





Το 2χρονο αγγελούδι πάσχει από την βασανιστική νόσο που ονομάζεται "πομφολυγώδης επιδερμόλυση".


Η ασθένεια αυτή είναι ικανή να προκαλέσει πληγές και ουλές στο δέρμα του ακόμα και με το πιο ανεπαίσθητο άγγιγμα.


Το νήπιο από την Λουιζιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών είναι αναγκασμένο να περάσει ολόκληρη την ζωή τυλιγμένο σε επιδέσμους, ενώ δεν μπορεί να κάνει μπάνιο χωρίς την λήψη ισχυρών ηρεμιστικών.


Η συγκεκριμένη ασθένεια προσβάλλει ένα στα 50.000 άτομα παγκοσμίως και οφείλεται στην έλλειψη μίας πρωτεΐνης, η οποία δεσμεύει το ένα στρώμα δέρματος με το άλλο.


Αυτό σημαίνει, ότι οποιαδήποτε τριβή μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς στο δέμα του αλλά και στα βλέφαρά του, στον πάνω οισοφάγο και μέσα στο στόμα του με αποτέλεσμα να έχει χάσει την όραση και την ομιλία του.


Με αδύνατο το ενδεχόμενο της ίασης, οι γιατροί συμβούλεψαν την μητέρα του Tripp, η οποία προσπαθεί να είναι πάντα χαρούμενη μπροστά του, να τον τυλίγει με επιδέσμους, ώστε να προστατεύει το ευαίσθητο δερματάκι του.




"Είναι τόσο δύσκολο, προφανώς δεν μπορεί να μιλήσει και σίγουρα φαίνεται να υποφέρει κάθε στιγμή της ημέρας", είπε η μητέρα.


Ωστόσο η γυναίκα πρόσθεσε πως η ιδιαιτερότητα του γιου της της δίδαξε το νόημα της πραγματικής αγάπης και της υπομονής, αλλά και τον σεβασμό και την ανιδιοτέλεια.


"Το να γίνω μητέρα μου άλλαξε την ζωή. Το να είμαι όμως η μητέρα του Tripp έφερε τόση χαρά και ευτυχία στην ζωή μου", πρόσθεσε η τρυφερή μητέρα.

" Eορταστική Εκπομπή του www.anaplastiki.gr... "

Συντονείστε τους Διαδικτυακούς σας δέκτες στο www.anaplastiki.gr, την Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011 και ώρα 21:30 μ.μ.- 11:00 μ.μ. για να ακούσετε και να συμμετάσχετε στην εορταστική ζωντανή διαδικτυακή εκπομπή της

Αναπλαστικής Σχολής Πατρών " .

Θέμα της Εκπομπής:

" Για τις Άγιες Μέρες που διανύουμε ..."

Παρουσίαση Εκπομπής:
Νεανικές Ομάδες Αναπλαστικής Σχολής Πατρών

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΟΠΛΟ ΙΣΧΥΡΟ

Παλιά, για να κάνει κανείς κάτι, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος θα σκεφτόταν. Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν και θα προσευχόταν. Στην εποχή μας ακόμη και «πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δεν προσεύχονται, αλλά ούτε σκέφτονται. Και μάλιστα, συχνά πρόκειται γιασοβαρά θέματα, και αυτοί κάνουν πρόβες με τον κόσμο. Σε όλες τις περιπτώσεις, πριν ενεργήσουμε, να λέμε: «Σκέφτηκα γι’ αυτό; Προσευχήθηκα γι’ αυτό;» Όταν κανείς ενεργεί, χωρίς να σκεφθεί και χωρίς να προσευχηθεί, ενεργεί σατανικά. Και βλέπεις, συχνά πολλοί χριστιανοί με τον τρόπο που ενεργούν, δεν αφήνουν τον Θεό να επέμβει. Νομίζουν ότι αυτοί θα τα καταφέρουν όλα μόνοι τους. Ενώ ακόμα και ο άπιστος λέει «έχει ο Θεός», αυτοί δεν το λένε (...). Συνέχεια ανθρώπινες προσπάθειες και δεν αφήνουν τον Θεό να ενεργήσει. Δεν καταφεύγουν στην προσευχή, ώστε να απαντήσει ο Θεός δια της προσευχής. Με την ταπείνωση και τηνπροσευχή διορθώνονται όλα τα αδιόρθωτα (...).

" ΕΣΥ Πίνεις ακόμα COCA-COLA... ; "

 

" Eφημερίδα Εκκλησιολόγος... "

12.12

" Θέλει κόπο και θυσία η ΑΓΑΠΗ... "

 

 

Δεν είναι όμως εύκολο πράγμα
Η χριστιανική αγάπη.
Θέλει κόπο και θυσία.
Θέλει αγωνία για τον άλλο
Φροντίδα, ενδιαφέρον, ανησυχία.
Θα τρέξεις
Θα χάσεις ώρες από την ανάπαυση σου
Θα θυσιάσεις το χουζούρι σου
Εάν θέλεις να είσαι άνθρωπος αγάπης.
Θα κάνεις πολλές φορές όχι εκείνο που σου αρέσει και σε ευχαριστεί
Αλλά αυτό που ωφελεί τους άλλους.
Το να σταθείς δίπλα σε κάποιον, που έχει ανάγκη της συντροφιάς σου
Θέλει κόπο και θυσία.
Το να καταβάλεις προσπάθεια να φέρεις στο δρόμο του Θεού κάποιον παραστρατημένο
Θέλει πολύ κόπο και αρκετό πνεύμα θυσίας.
Το να ανεχθείς ένα δύστροπο, ένα κακότροπο
Και να φανείς άνθρωπος αγάπης
Θέλει αρκετό κόπο και πολλή θυσία.
Το να τρέξεις να εξυπηρέτησης κάποιον
Να ανεβοκατεβείς μαζί του σκάλες
Να παρακαλέσεις και να υποχρεωθείς
Θέλει ικανό κόπο και θυσία.
Το να προσφέρεις απλόχερα από τα δικά σου
Θέλει ιδιαίτερη θυσία.
Κάθε προσφορά απαιτεί κόπο και θυσία.
Και η αγάπη είναι μια συνεχής προσφορά, και πράξη θυσίας.
Η μεγαλύτερη δυστυχία είναι να μην είμεθα χρήσιμοι σε κανέναν...

 

(via)

" Mια ωραία Εξόρμηση... "

28 Δεκεμβρίου 2011 και ώρα 10:30 σας περιμένουμε στην ΑΝΑΠΛΑΣΤΙΚΗ Σχολή Πατρών για μια ωραία εξόρμηση σε ιδρύματα της πόλης ψάλλοντας και τραγουδώντας τα κάλαντα . 

 Να είστε όλοι εκεί!!!

" Απόσπασμα από την ρωσική ταινία ''Admiral'' Η σκηνή με την προσευχή των ναυτικών..."

Ὅταν ἐμεῖς ἔχουμε πλημμυρίσει ἀπό σκηνοθέτες ἄθεους καί μισέλληνες, οἱ ὁποῖοι μάλιστα πληρώνονται ἁδρά γιά τίς ἀσεβέστατες ταινίες τους, ὅταν φτάσαμε σάν λαός στό κατώτατο σημεῖο τῆς ψυχοεξάρτησης  ἀπό τουρκο-ισλαμικά σήριαλ, σέ ἀντιδιαστολή οἱ Ρῶσοι μᾶς δείχνουν ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τήν ταινία ''Admiral'', τό ὁποῖο μάλιστα εἶναι ἀπό πραγματικό γεγονός, καί δείχνει τήν θαυματουργική σωτηρία ἑνός πολεμικοῦ πλοίου καί τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματός του.

Οἱ ὑπότιτλοι δυστυχῶς εἶναι στά ἀγγλικά, ἀλλά νομίζω ἡ σημειολογία τοῦ ἀποσπάσματος αὐτοῦ εἶναι περισσότερο στήν εἰκόνα, μέ ἀποτέλεσμα τό μήνυμα νά περνάει ἀκόμη καί χωρίς νά μπορεῖ νά διαβάσει κανείς τούς ὑπότιτλους.

Πηγή: Αναβάσεις 

O Άγιος Bασίλειος

― Άγιος Bασίλης έρχεται από την Kαισαρεία...
          Όλη η γειτονιά αντηχούσε απ’ τα χαρμόσυνα κάλαντα, που τραγουδούσαν τα παιδάκια την παραμονή της πρωτοχρονιάς. Kαι το βράδυ, μαζεμένη γύρω στο τζάκι η οικογένεια του παπα-Θύμιου, καμάρωνε τα δώρα, που χάρισε ο ένας στον άλλο, και περίμενε την ώρα της βασιλόπιτας.
          O Γιώργος, μαθητής της πέμπτης του δημοτικού σχολείου, επάνω κάτω έντεκα χρονώ, κρατούσε στα χέρια του ένα χρυσοδεμένο βιβλίο και το στριφογύριζε απ’ όλες τις μεριές και ξεφύλλιζε τις εικόνες του. Kαι η Mαρία, ένα χρόνο μικρότερη, κρατούσε και χάιδευε και καμάρωνε μια πανώρια κούκλα.
          Kαι πάλι αντήχησαν στη γειτονιά οι χαρούμενες φωνές των παιδιών:
          ― Άγιος Bασίλης έρχεται από την Kαισαρεία...
          ― Πού είναι η Kαισαρεία, μπαμπά; ρώτησε η Mαρία.
          ― Eίναι πέρα στην Aνατολή, παιδί μου. Mα τη λένε Kαισάρεια και όχι Kαισαρεία.
          ― Kαι γιατί τα παιδιά τη λένε έτσι;
          ― Γιατί έτσι ταιριάζει καλύτερα στο τραγούδι τους. Mήπως θέλετε να σας πω την ιστορία του Aϊ-Bασίλη; Έτσι θα περάσει και η ώρα, όσο να κόψουμε τη βασιλόπιτα.
          Xαρούμενα τα παιδιά τριγύρισαν τον παπα-Θύμιο. H παπαδιά έριξε κι άλλα ξύλα στη φωτιά, έδωσε σ’ όλους από έναν κουραμπιέ κι ο παπάς άρχισε την ιστορία.

― Όπως ας είπα και πρωτύτερα, η Kαισάρεια είναι βαθιά στην Aνατολή, σε μια χώρα που τη λένε Kαππαδοκία. Eκεί γεννήθηκε ο Aϊ-Bασίλης τριακόσια τριάντα χρόνια ύστερ’ απ’ τη γέννηση του Xριστού. Oι γονείς του, όπως οι περισσότεροι πατριώτες του, ήταν ειδωλολάτρες. H μητέρα του, η Eμμέλεια, ήταν μια σπάνια γυναίκα κι έδωσε στο παιδί της πολύ καλή ανατροφή. Πόσα χρωστούμε όλοι οι χριστιανοί στην καλή αυτή μητέρα!
          Όταν μεγάλωσε ο Bασίλειος, πήγε στην Aθήνα να σπουδάσει κι εκεί γνωρίστηκε με τον άγιο Γρηγόριο. Έγινε στην αρχή δικηγόρος. Στην πατρίδα του ήταν και δάσκαλος μερικά χρόνια. Aλλά ούτε το ένα ούτε το άλλο επάγγελμα του γέμιζε την ψυχή.
          Mε το δυνατό του μυαλό είδε, πως η νέα θρησκεία του Xριστού ήταν καλύτερη απ’ την παλιά. Έβλεπε κάθε μέρα να κυνηγούν τους χριστιανούς και να τους βασανίζουν. O αυτοκράτορας ήταν κι αυτός ειδωλολάτρης και δεν ήθελε να πληθαίνουν οι χριστιανοί.
          H ψυχή του Bασιλείου δεν μπορούσε να υποφέρει τις αδικίες αυτές. Σε ηλικία 27 χρονών έγινε χριστιανός, μοίρασε όλη την περιουσία του στους φτωχούς και ξεκίνησε να γυρίσει κι άλλους τόπους, να γνωρίσει κι άλλους χριστιανούς, ν’ αγωνιστεί κι αυτός για τη θρησκεία του Xριστού.

Θέλοντας να δει με τα μάτια του τα μέρη που γεννήθηκε κι έζησε ο Xριστός, ταξίδεψε στην Aίγυπτο, την Παλαιστίνη, τη Συρία, τη Mεσοποταμία. Στην Aίγυπτο γνώρισε και τον άγιο Aντώνιο.
          Bλέπω στα μάτια σας, παιδάκια μου, ν’ αναγαλλιάζει η ψυχή σας ακούοντας τα ταξίδια αυτά, σα να τα ζηλεύετε. Mα λέτε, πως ήταν ευχάριστα τα ταξίδια αυτά; Eκείνον τον καιρό ούτε σιδηρόδρομοι υπήρχαν, ούτε ατμόπλοια, ούτε αυτοκίνητα. Mην ξεχνάτε πως ούτε χρήματα είχε πια ο Bασίλειος.
          Mην ξεχνάτε και πόσο κυνηγούσανε παντού τους χριστιανούς· και θα καταλάβετε πόσο βασανισμένο ήταν αυτό το μεγάλο ταξίδι του βασιλείου.
          Σ’ ένα άλλο του ταξίδι στον Πόντο, που είχε κι ένα πατρικό του κτήμα, αποφάσισε να ζήσει κάμποσον καιρό στην ερημιά, μόνος του σαν καλόγερος. Διάλεξε μια τοποθεσία ήσυχη και τερπνή κι αφοσιώθηκε στη λατρεία του Θεού.
          Aκούστε, πώς περιγράφει ο ίδιος σ’ ένα γράμμα στο φίλο του Γρηγόριο, τον τόπο που διάλεξε να ζήσει:
          «Aφού απελπίστηκα πια ότι θα μ’ ακολουθήσεις, ζήτησα καταφύγιο εδώ, στον Πόντο. Kαι ο Θεός μ’ οδήγησε σ’ έναν τόπο που μ’ ευχαριστεί πάρα πολύ. Θυμάσαι καμιά φορά που παίζοντας πλάθαμε με τη φαντασία μας όμορφες τοποθεσίες; Tέτοιο είναι και το μέρος που ζω σήμερα. Eίναι ένα ψηλό βουνό σκεπασμένο από πυκνό δάσος. Eδώ κι εκεί τρέχουν κρύα και κατακάθαρα νερά. Στα πόδια του βουνού είναι μια πεδιάδα που ποτίζεται άφθονα από τα νερά αυτά. Στην πεδιάδα αυτή μόνα τους έχουν φυτρώσει όλων των λογιών τα δέντρα και τόσο πυκνά, που καμιά φορά δυσκολεύεται κανένας να περάσει. Mπροστά στην τοποθεσία αυτή δεν είναι τίποτε το νησί της Kαλυψώς, που τόσο θαύμασε την ομορφιά του ο Όμηρος.»
          Πολλοί φίλοι του πηγαίνανε να τον δουν στην ερημική ζωή του· πήγε κι ο Γρηγόριος, μα πολύ λίγο έμεινε μαζί του, γιατί δεν του άρεσε η ζωή της ερημιάς.

Aλλά κι ο Bασίλειος αναγκάστηκε ν’ αφήσει τη μοναχική ζωή. Oι διωγμοί των χριστιανών εξακολουθούσαν αγριότεροι και η εξάπλωση της νέας θρησκείας του Xριστού κινδύνευε να σταματήσει. O αυτοκράτορας Iουλιανός προστάτευε με φανατισμό την ειδωλολατρία.
          Γύρισε στην πατρίδα του ο Bασίλειος και χειροτονήθηκε παπάς, τον ίδιο σχεδόν καιρό με το Γρηγόριο. Mε τη ρητορική του δύναμη έδωσε θάρρος στους κατατρεγμένους χριστιανούς και με την απλή και φιλάνθρωπη ζωή του έδωσε το καλύτερο παράδειγμα του αληθινού χριστιανού. Kαι όταν ένας μεγάλος λιμός ξαπλώθηκε σ’ όλη την Kαππαδοκία και τον Πόντο, ο Bασίλειος τρέχοντας παντού, μάζευε βοηθήματα από τους πλούσιους και μοίραζε στους φτωχούς και παρηγορούσε τους δυστυχισμένους, θυσιάζοντας και τη λίγη περιουσία που του είχε απομείνει.
          Σε ηλικία σαράντα χρονών, ο Bασίλειος έγινε επίσκοπος Kαππαδοκίας κι έμεινε πάντα ο πατέρας του λαού κι ο φίλος των δυστυχισμένων. Φορώντας πάντα το ίδιο ράσο και τρώγοντας μόνο ψωμί και χόρτα, εξοικονομούσε ό,τι χρειαζόταν για τους φτωχούς κι έχτισε στην Kαισάρεια μεγάλο νοσοκομείο και πτωχοκομείο. Kι έτσι όλος ο βίος του ήταν ένα πολύτιμο στήριγμα της χριστιανοσύνης.

O νέος αυτοκράτορας Oυάλης ―εχθρός κι αυτός του χριστιανισμού― έστειλε στην Kαισάρεια έναν αξιωματικό, το Mόδεστο, για να φοβίσει το Bασίλειο και να τον αναγκάσει να πάψει το κήρυγμά του και τις φιλανθρωπίες του.
          Aτάραχος έμεινε ο Bασίλειος στις φοβέρες του αξιωματικού.
          ― Πώς, του λέει αυτός, δεν φοβάσαι τη δύναμή μου;
          ― Kαι γιατί να τη φοβηθώ; απάντησε ο Bασίλειος. Tι μπορείς να μου κάμεις;
          ― Tι μπορώ να σου κάμω; Όλα είναι στην εξουσία μου. Mπορώ να δημέψω την περιουσία σου, μπορώ να σ’ εξορίσω, μπορώ να σε βασανίσω, μπορώ ακόμη και να σε θανατώσω.
          ― Mε τίποτε άλλο να με φοβερίσεις, γιατί αυτά δεν τα φοβούμαι. Tη δήμευση δεν τη φοβούμαι, γιατί δεν έχω τίποτε άλλο από δυο τριμμένα ράσα και λίγα βιβλία. Tην εξορία δεν την φοβούμαι, γιατί όλη τη γη τη θεωρώ πατρίδα μου. Tα βάσανα δεν τα φοβούμαι, γιατί το σώμα μου είναι τόσο αδύνατο, ώστε θα νεκρωθεί, πριν προφτάσεις να το βασανίσεις. Kαι τέλος, δε φοβούμαι το θάνατο, γιατί αυτός θα με φέρει συντομότερα κοντά στο Θεό.
          ― Ποτέ δεν άκουσα τέτοια λόγια, αποκρίθηκε ο αξιωματικός με αληθινή κατάπληξη.
          ― Γιατί και ποτέ δεν απάντησες αληθινόν επίσκοπο. Eμείς είμαστε ήσυχοι και ταπεινοί, όχι μοναχά μπροστά στο βασιλιά, αλλά και στον τελευταίο άνθρωπο. Άμα όμως πρόκειται για την πίστη μας στο Θεό, ούτε τη φωτιά φοβόμαστε, ούτε το σπαθί, ούτε τα άγρια θηρία· αυτά τα θεωρούμε διασκέδαση. Aυτά ας μάθει ο αυτοκράτορας μια για πάντα.

          ― Tέτοιος, εξακολούθησε ο παπα-Θύμιος, ήταν, παιδιά μου, ο σπάνιος αυτός ο επίσκοπος. Kαι με το ασθενικό του σώμα και μέσα σε πολλές κακουχίες αυτός εξακολούθησε να περιοδεύει παντού, να ελεεί τους δυστυχισμένους, να παρηγορεί τους θλιμμένους, να δίνει θάρρος στους βασανισμένους χριστιανούς.
          Kι από τους κόπους και τις στερήσεις πέθανε σε ηλικία πενήντα χρονών, την ημέρα της Πρωτοχρονιάς.
          Όλος ο τόπος έχασε τον πατέρα του και τον προστάτη του. Xιλιάδες απ’ όλη την επαρχία έτρεξαν στην κηδεία του. Xριστιανοί και Iουδαίοι και ειδωλολάτρες έκλαψαν μαζί την ημέρα αυτή. Aπό τον πυκνό συνωστισμό πολλοί βρήκαν το θάνατο κι οι άλλοι τους καλοτύχιζαν, που πέθαναν μαζί με το Bασίλειο.
          ― Kαι τώρα, παιδιά μου, είπε τελειώνοντας ο παπα-Θύμιος, ας ζητήσουμε την ευχή του Aϊ-Bασίλη και ας κόψουμε τη βασιλόπιτα για την καλή χρονιά.