Σαντορίνη
Σελίδες
- Αρχική σελίδα
- Ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος
- π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος
- π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος
- Μηνύματα Ζωής
- Πατέρων Πνοή...
- Η Φωτογραφία της... ημέρας
- Φωτογραφίες
- WebTV
- Αφιερώματα
- Κατασκηνώσεις
- Εκδηλώσεις
- Πατριωτική Μνήμη
- Απλά και ωφέλιμα...
- Θέματα Υγείας
- Διαδικτυακές Εκπομπές
- Ώρα για Γέλιο...
- Κατηχητικά
- Σύγχρονοι Γέροντες
- Χριστόδουλος
- Βιβλιοπαρουσιάσεις
- Η Ορθοδοξία ανά τον κόσμο
- Ομιλίες
- Άγιον Όρος
- Οι φωτογραφίες μας
- Οι ταινίες μας
- Ποιοι είμαστε
- Χρήσιμες συνδέσεις
- Επικοινωνία
Σάββατο, 30 Απριλίου 2011
Παρασκευή, 29 Απριλίου 2011
" 88 Xρόνια Παρουσίας... "
"ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΝ..."
π. Γερβασίου Παρακεντέ
Πέμπτη, 28 Απριλίου 2011
Τρίτη, 26 Απριλίου 2011
Αφιέρωμα στον Γέροντα Παΐσιο (ΕΤ3) - Μέρος A
Παρακολουθείστε το 2ωρο αφιέρωμα στον Γέροντα Παΐσιο, το οποίο προβλήθηκε (ολόκληρο) το Μ. Σάββατο από την ΕΤ3. Ένα εκπληκτικό αφιέρωμα στον – Άγιο - Γέροντα Παΐσιο, το οποίο αποτελείται από 2 μέρη. Το πρώτο, είναι αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του Γέροντος Παϊσίου ενώ το δεύτερο, στις διδαχές και τις παρακαταθήκες του. Ένα είναι σίγουρο. Η ώρα που θα αφιερώσετε για να παρακολουθήσετε αυτό το βίντεο, όχι μόνο δεν θα πάει χαμένη αλλά είναι βέβαιο ότι θα «αγγίξει» την ψυχή σας…
Κυριακή, 24 Απριλίου 2011
Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος ''Η Ανάσταση τινάζει την λογική μας στον αέρα''
Στο «Κ» της Καθημερινής μίλησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, μιλώντας μεταξύ άλλων, για το αναστάσιμο μήνυμα των ημερών του Πάσχα, καθώς και για ζητήματα κοινωνικής προτεραιότητας, στα οποία η Εκκλησία μπορεί να έχει λόγο και ρόλο.
Μια συζήτηση με αφορμή την Ανάσταση και το Πάσχα με έναν ιερωμένο που διαθέτει δυο διδακτορικά: ένα στην Αστροφυσική και ένα στη Θεολογία.
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος Χατζηνικολάου υπήρξε για χρόνια ερευνητής στα αμερικανικά πανεπιστήμια MIT και Χάρβαρντ, αναζητώντας απαντήσεις για το μυστήριο του σύμπαντος, αλλά η επιστημονική και ερευνητική του ενασχόληση με τον φυσικό κόσμο και τον άνθρωπο τον οδήγησαν στην Εκκλησία.
Το 1989 εγκατέλειψε την υπόσχεση μιας καριέρας στη NASA, επέστρεψε στην Ελλάδα και εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Στομίου Κονίτσης.
Το 2004 χειροτονήθηκε μητροπολίτης. Με δική του πρωτοβουλία τη Μεγάλη Δευτέρα απομακρύνθηκαν οι αστυνομικές δυνάμεις από την περιοχή της Κερατέας και διαλύθηκαν τα μπλόκα των κατοίκων.
Ποιος ήταν ο ρόλος σας στο πρόβλημα στην Κερατέα;
Εγώ δεν μπαίνω καθόλου στην ουσία, γιατί δεν είμαι αρμόδιος. Αλλά η βία πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει, από οποιαδήποτε μεριά και αν προέρχεται.
Και για να σταματήσει, χρειάζεται οι άνθρωποι να συναντηθούν και να επικοινωνήσουν.
Πρέπει η κυβέρνηση να ανοίξει τις πόρτες της επικοινωνίας με τους τοπικούς άρχοντες.
Με αυτούς να μιλήσει. Όχι μ' εμένα. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Είναι πόλεμος.
Το νόημα του Πάσχα;
Νομίζω είναι τριπλό. Το πρώτο είναι ότι με την Ανάσταση έχουμε την απόδειξη της θεότητας του Χριστού, το δεύτερο ότι ... καταργείται ο θάνατος, και το τρίτο, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι η πρόκληση για καινούρια ζωή.
Τα αρνιά μας απομακρύνουν από το νόημα του Πάσχα;
Από μόνα τους θα ήταν πολύ περιορισμένης ισχύος, για να γιορτάσει κανείς το Πάσχα. Αλλά όμως, και το να χαρεί κανείς με υλικούς τρόπους, είναι ανθρώπινο.
Η Ανάσταση του Χριστού δεν προκαλεί τη λογική μας;
Την τινάζει στον αέρα. Δεν έχει καθόλου λογική.
Άρα, γιατί να πιστέψουμε;
Η πίστη είναι κάτι ανώτερο από τη λογική κατανόηση, από τον ηθικό κανόνα, από τη συναισθηματική προσδοκία. Πιστεύουμε αυτό που είναι πέρα από τη λογική μας.
Μπορεί να είναι κάποιος Χριστιανός Ορθόδοξος, και να αντιμετωπίζει την Ανάσταση ως «παραμύθι»;
Μπορεί να κουβαλάει τον πολιτισμό της Ορθοδοξίας, αλλά θα είναι, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, με κενό κήρυγμα. Άδειο κήρυγμα, και άδεια ζωή.
Εσείς πιστεύετε στην Ανάσταση;
Με όλα μου τα κύτταρα. Το μόνο που πιστεύω είναι η Ανάσταση. Όλη η πίστη στην Ανάσταση, δημιουργεί μια έκταση στον άνθρωπο.
Δεν έχεις ανάγκη του θαύματος ή της αποδείξεως. Αλλά ησυχάζεις, και ξανοίγεσαι σε έναν άλλο κόσμο. Αυτό είναι η Εκκλησία.
Με δεδομένο ότι όλες οι θρησκείες διακηρύττουν τη μετά θάνατον ζωή, αποκλείετε να καλύπτεται έτσι απλώς μια ψυχολογική ανάγκη του ανθρώπου;
Θα μπορούσε, διότι υπάρχει τέτοια ανάγκη.
Αλλά, πρώτα πιστεύεις, και μετά σου αποδεικνύεται. Και είναι τόσο ωραίο αυτό.
Αν είχατε γεννηθεί πιο αναλυτικά ή πιο δυτικά, δεν θα πιστεύατε σε άλλη θρησκεία;
Μπορεί… Να ήμουν χότζας… Ή καρδινάλιος.
Άρα, γιατί να πιστεύουμε ότι η Ορθοδοξία είναι η μόνη αλήθεια;
Διότι συνέβη να γεννηθούμε εδώ, και να επιβεβαιωθεί αυτό το πράγμα μέσα μας.
Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν ήμουν αλλού.
Πόσοι από τους Χριστιανούς Ορθόδοξους στην Ελλάδα είναι πραγματικοί χριστιανοί;
Νομίζω ότι το ποσοστό είναι πολύ μικρό. Και σε αυτό φταίμε ως Εκκλησία, γιατί έχουμε συμβιβαστεί και εκκοσμικευτεί ή απλώς λειτουργούμε ως σωματείο.
Όχι ως μυσταγωγία. Δηλαδή, να πάρουμε τους ανθρώπους, και σιγά-σιγά να τους οδηγήσουμε στο μυστήριο του Θεού».
Σας ενοχλεί που οι περισσότεροι φτάνουν στην εκκλησία μισή ώρα πριν την Ανάσταση, και φεύγουν με το «Χριστός Ανέστη»;
«Δεν με ενοχλεί, αλλά είναι σαν να πηγαίνουν σε έναν γάμο, να περιμένουν την υποδοχή της νύφης, και μόλις αρχίζει ο γάμος, να φεύγουν. Είναι κρίμα. Αδικούνται οι άνθρωποι».
Το Άγιο Φως ανάβει πραγματικά από μόνο του, και όχι με σπίρτα;
Εδώ έφτασε ο σύγχρονος άνθρωπος, εν ονόματι της επιστήμης, να πιστεύει ότι ο κόσμος έγινε από το τίποτα. Γιατί να μην μπορεί να γεννηθεί και το Άγιο Φως από το τίποτα;
Από εκεί και πέρα, η μεγάλη σημασία του Αγίου Φωτός είναι ότι όλοι μοιραζόμαστε αυτό το φωτάκι από την ίδια πηγή. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Γιατί να το χάσουμε;
Αφού τα σώματα λιώνουν, πλην του Χριστού, γιατί δεν δέχεται η Εκκλησία την καύση των νεκρών;
Διότι η καύση δεν αφήνει τη φυσιολογική φθορά. Δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι βίαιο, σεβόμενοι την ταφή του Χριστού, και προβάλλοντας στον κάθε άνθρωπο, το γεγονός της ταφής του Χριστού και της Αναστάσεως.
Θα αρνιόσασταν να δώσετε την ευχή σας, σε κάποιον που θα ήθελε να καεί;
Θα έκανα ό, τι τελικά αποφάσιζε η συνείδηση της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία στην Ελλάδα δεν είναι ένα σύστημα που, πολλές φορές, καλλιεργεί το φανατισμό;
Φοβούμαι πως έχετε δίκιο. Βέβαια, υπάρχουν και άλλες φορές που πραγματικά ελευθερώνει.
Γιατί δώσατε πίσω το μισθό σας στο ελληνικό κράτος;
Το ενδιαφέρον είναι ότι το κράτος είναι ανίκανο και το μισθό να μας κόψει. Πληρώνομαι ακόμη, και πηγαίνει σε ιδρύματα.
Μακάρι να μου έκοβε τη δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα. Δεν θέλω να είμαι δημόσιος υπάλληλος.
Άρα, είστε υπέρ του διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας;
Ναι. Μια Εκκλησία, όσο πιο αποδεσμευμένη είναι από το κράτος, τόσο πιο Εκκλησία είναι. Είναι πιο κοντά στο μήνυμά της.
Αυτή τη στιγμή, όντας μέρος του πολιτικού συστήματος, καταρρέει μαζί με αυτό.
Και πως θα ζούσαν οι ιερείς;
Πολύ καλύτερα. Η φορολόγηση της Εκκλησίας είναι αντιλαϊκό μέτρο. Ο κόσμος δίνει λίγο-λίγο στα παγκάρια, και μαζεύονται χρήματα.
Αν η Εκκλησία της Ελλάδας ταϊζει σήμερα 50.000, όπως είπε τις προάλλες η Σύνοδος, και φορολογηθεί με 20%, πρέπει κάποιος να βρει που θα φάνε οι 10.000.
Εσείς έχετε άλλα εισοδήματα;
Δεν έχω ανάγκες.
Τι τρώτε;
Δεν μπορείτε να φανταστείτε. Μου φέρνουν από τα μοναστήρια τα καλύτερα αυγά.
Η επιστήμη σας έκανε να αμφιβάλλετε για την ύπαρξη του Θεού;
Αντίθετα. Ενώ στην Αμερική γευόμουν τα καλύτερα κομμάτια της επιστήμης, ένιωθα την ανεπάρκειά της να με γεμίζει.
Το πλήρωμα μου το έδινε η ανάγκη να ξεπεράσω το θάνατό μου. Τη φθορά. Το χρόνο.
Η επιστήμη θα μπορούσε ποτέ να ανακαλύψει την αρχή του κόσμου, πριν από το Μπιγκ Μπανγκ;
Πριν από το Μπιγκ Μπανγκ δεν υπάρχει χρόνος, και άρα δεν υπάρχει πριν.
Η επιστήμη είναι ένα υπέροχο εργαλείο, για να μας δείξει την ομορφιά του φυσικού κόσμου.
Αλλά είναι πολύ μικρό για να μας αποδείξει τα όρια του ανθρώπου.
Ο δικός σας σταυρός;
Ο χειρότερος είναι ο εαυτός μου. Δύσκολο πράγμα ο εαυτός μας.
Πηγή: romfea.gr
Παρασκευή, 22 Απριλίου 2011
Πέμπτη, 21 Απριλίου 2011
Τετάρτη, 20 Απριλίου 2011
Τρίτη, 19 Απριλίου 2011
Κυριακή, 17 Απριλίου 2011
Ακούστε την 7η (για φέτος) Ζωντανή Διαδικτυακή Εκπομπή του anaplastiki.gr
Σάββατο, 16 Απριλίου 2011
" Καλημέρα Χριστέ μου...! "
Το 1922 ήρθε από την Μικρασία με τους πρόσφυγες ένα ορφανό Ελληνόπουλο, ονόματι Συμεών. Εγκαταστάθηκε στον Πειραιά σε μια παραγκούλα και εκεί μεγάλωσε μόνο του. Είχε ένα καροτσάκι και έκανε τον αχθοφόρο, μεταφέροντας πράγματα στο λιμάνι του Πειραιά. Γράμματα δεν ήξερε ούτε πολλά πράγματα από την πίστη μας.
Είχε την μακαρία απλότητα και πίστη απλή και απερίεργη. Όταν ήρθε σε ηλικία γάμου νυμφεύθηκε, έκανε δύο παιδιά και μετακόμισε με την οικογένεια του στη Νίκαια. Κάθε πρωί πήγαινε στο λιμάνι του Πειραιά για να βγάλει το ψωμάκι του.
Περνούσε όμως κάθε μέρα το πρωί από το ναό του αγίου Σπυρίδωνος, έμπαινε μέσα, στεκόταν μπροστά στο τέμπλο, έβγαζε το καπελάκι του και έλεγε: «Καλημέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Βοήθησέ με να βγάλω το ψωμάκι μου».
Το βράδυ που τελείωνε τη δουλειά του ξαναπερνούσε από την Εκκλησία, πήγαινε πάλι μπροστά στο τέμπλο και έλεγε:«Καλησπέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Σ ευχαριστώ που με βοήθησες και σήμερα».
Και έτσι περνούσαν τα χρόνια του ευλογημένου Συμεών. Περίπου το έτος 1950 όλα τα μέλη της οικογενείας του αρρώστησαν από φυματίωση και εκοιμήθησαν εν Κυρίω. Έμεινε ολομόναχος ο Συμεών και συνέχισε αγόγγυστα τη δουλειά του αλλά και δεν παρέλειπε να περνά από τον άγιο Σπυρίδωνα να καλημερίζει και να καλησπερίζει τον Χριστό, ζητώντας την βοήθεια Του και ευχαριστώντας Τον.
Όταν γέρασε ο Συμεών, αρρώστησε. Μπήκε στο Νοσοκομείο και νοσηλεύτηκε περίπου για ένα μήνα. Μια προϊσταμένη από την Πάτρατον ρώτησε κάποτε: -Παππού, τόσες μέρες εδώ μέσα δεν ήρθε κανείς να σε δει. Δεν έχεις κανένα δικό σου στον κόσμο; -Έρχεται, παιδί μου, κάθε πρωί και απόγευμα ο Χριστός και με παρηγορεί. -Και τι σου λέει, παππού;-«Καλημέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι, κάνε υπομονή». «Καλησπέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι, κάνε υπομονή».
Η Προϊσταμένη παραξενεύτηκε και κάλεσε τον Πνευματικό της, π. Χριστόδουλο Φάσο, να έρθει να δει τον Συμεών μήπως πλανήθηκε. Ο π. Χριστόδουλος τον επισκέφθηκε, του έπιασε κουβέντα, του έκανε την ερώτηση της Προϊσταμένης και ο Συμεών του έδωσε την ίδια απάντηση.
Τις ίδιες ώρες πρωί και βράδυ, που ο Συμεών πήγαινε στο ναό και χαιρετούσε τον Χριστό, τώρα και ο Χριστός χαιρετούσε τον Συμεών. Τον ρώτησε ο Πνευματικός: -Μήπως είναι φαντασία σου; -Όχι, πάτερ, δεν είμαι φαντασμένος, ο Χριστός είναι. -Ήρθε και σήμερα; -Ήρθε. -Και τι σου είπε; -Καλημέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι. Κάνε υπομονή, σε τρεις μέρες θα σε πάρω κοντά μου πρωΐ - πρωΐ.
Ο Πνευματικός κάθε μέρα πήγαινε στο Νοσοκομείο, μιλούσε μαζί του και έμαθε για την ζωή του. Κατάλαβε ότι πρόκειται περί ευλογημένου ανθρώπου. Την τρίτη ημέρα πρωΐ - πρωΐ πάλι πήγε να δει τον Συμεών και να διαπίστωσει αν θα πραγματοποιηθεί η πρόρρηση ότι θα πεθάνει.
Πράγματι εκεί πού κουβέντιαζαν, ο Συμεών φώναξε ξαφνικά: «Ήρθε ο Χριστός», και εκοιμήθη τον ύπνο του δικαίου. Αιωνία του η μνήμη. Αμήν! .................................................
(Από το βιβλίο ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, 2008, σελ. 350-351, Ιερόν Ησυχαστήριον Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής).
Παρασκευή, 15 Απριλίου 2011
Σήμερα είμαστε κλειστά…
Πέμπτη, 14 Απριλίου 2011
" Ενώπιον του πνευματικού . . ."
Είναι ενδεικτική και συγκλονιστική συγχρόνως η αφήγηση ενός νέου, που, υπερνικώντας τους αρχικούς δισταγμούς προσήλθε για πρώτη φορά στο Ιερό Μυστήριο. Παραθέτω αυτούσια τα λόγια του:
«Επί τέλους η ευλογημένη ώρα ήλθε. Παρά τις πολλές μου αντιρρήσεις βρίσκομαι μπροστά στον πνευματικό. Δεν ξέρω πώς νιώθω. Οπωσδήποτε αμήχανα. Ένας κρύος ίδρώτας περιλούζει ολόκληρο το σώμα μου. Είπα να ζητήσω συγγνώμη και να φύγω. Σκέφτηκα όμως πως για να φθάσω εδώ έκανα μεγάλη προσπάθεια Δε θα γίνει του Σατανά, είπα.
Ο πνευματικός είδε την αμηχανία μου. Κατάλαβε. Μην ανησυχείς, παιδί μου, μου είπε. Εδώ που ήλθες θα ανακουφισθείς. Το φορτίο σου θα ελαφρώσει. Να θεωρείς τον εαυτό σου ευτυχή γι’ αυτή σου την απόφαση. Θα το διαπιστώσεις, άλλωστε, γι’ αυτό δε χρειάζεται να χρονοτριβούμε.
Πήρα θάρρος. Η μορφή του με ενέπνεε. Χωρίς να το καταλάβω δέθηκα μαζί του. Νόμισα προς στιγμή ότι γνωριζόμαστε χρόνια. Τον ένιωσα πιο κοντά από κάθε άλλο γνωστό καί φίλο μου. Απ’ εκείνη τη στιγμή έγινε ο πατέρας μου. Τώρα, είπα, μπορώ να μιλήσω ελεύθερα Η γλώσσα μου λύθηκε. Πήρα θάρρος. Πατέρα μου, είπα, πολύ καιρό ζητούσα αυτή τη στιγμή. Ο Θεός μου τη χάρισε.
Μιλήστε μου. Πέστε μου για το μυστήριο που λυτρώνει. Πέστε μου αν ο Θεός μπορεί να συγχωρήσει καί τα δικά μου αμαρτήματα Διαβεβαιώστε με ότι στο χώρο της Αγίας μας Εκκλησίας υπάρχει μια γωνιά καί για μένα. Θέλω να λυτρωθώ. Βοηθήστε με. Θα κάνω αυτό που θα μου πείτε.
Ο πνευματικός κατάλαβε. Είχε μπροστά του ένα νέο άνθρωπο με πλήρη συναίσθηση. Μια ψυχή που ζητούσε τη λύτρωση. Ένα πρόβατο απολωλός. Απολωλώς είναι ο κάθε άνθρωπος που ζει μακριά από τη Χάρη του Θεού. Είχε όμως κοντά του έναν άνθρωπο με πλήρη επίγνωση. Ήξερε τι έκανε καί τι ήθελε. Δεν ήταν αυτά συγκινήσεις της στιγμής. Είχε την απόφαση να προσεγγίσει τον πνευματικό. Καί τώρα ήρθε η ώρα της χάριτος. Μια ώρα που την εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο.
Καί μετά απ’ αυτά ο πνευματικός άρχισε να ομιλεί. Μίλησε στη μετανιωμένη ψυχή για την αγάπη του Θεού. Είπε για τη χαρά του ουρανού κατά τη σημερινή αυτή ήμέρα .«Χαρά έσται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκ. 15, 7). Υπενθύμισε ότι ο Θεός συγχώρεσε το ληστή, την πόρνη, τον τελώνη, τον αρνητή μαθητή του. Είπε πολλά.
Καί η μετανιωμένη ψυχή μου άκουγε. Δε μιλούσε. Άκουγε από τον πνευματικό ότι ο Θεός είναι οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος και αληθινός (Ψαλμ 102, 8) καί ότι η αγκαλιά του Θεού είναι ανοικτή και περιμένει. Άκουγε σιωπηλά χύνοντας δάκρυα, πολλά δάκρυα.Κατόπιν άρχισα συγκλονισμένος να εξαγορεύω τις αμαρτίες μου. Ήταν η σειρά του πνευματικού να ακούσει προσεκτικά. Τα λόγια πνίγονταν από τα δάκρυα. Τα δάκρυα της συντριβής. Τα δάκρυα της μετανοίας.
Την τελευταία φορά βρέθηκε σε κάποια έρημο. Άκουσε αναστεναγμούς. Πλησίασε το βράχο. Βλέπει εκεί έναν ασκητή. Έκλαιγε με λυγμούς. Κατηγορούσε τον εαυτό του. Παίρνει τότε ένα δάκρυ και το μεταφέρει στο Θεό. Και ευαρεστήθηκε ο Κύριος. Ήταν αυτό που ζητούσε».
Όταν τελείωσε την ιστορία, μου είπε:
-Τα πολύτιμα δάκρυα που χύνεις είναι αυτά που θέλει ο Θεός. Όχι μόνο από σένα, αλλά και από μένα και από κάθε αμαρτωλό. Και, αφού διάβασε τη συγχωρητική ευχή, έφυγα, αφήνοντας στο εξομολογητάρι του πνευματικού τον «παλαιόν άνθρωπον» (Εφεσ. 4, 22).
Και ο πνευματικός συνέχισε το ιερό του έργο. Δε λησμόνησε όμως να βάλει μόνιμα στο κομβοσχοίνι του τη μετανιωμένη ψυχή που ο Θεός του εμπιστεύθηκε».
Η ΚΑΘΑΡΣΗ
Η πραγματική ζωή του ανθρώπου αρχίζει από την κάθαρση. Είναι το πρώτο στάδιο και αποτελεί την αφετηρία της πνευματικής ζωής του πιστού. Η «έλλαμψη» είναι, σύμφωνα με τους αγίους Πατέρες, το δεύτερο στάδιο και η «θέωση» το τρίτο στάδιο.
Τι σημαίνει κάθαρση και πως την πετυχαίνει κανείς; Σημαίνει καθάρισμα. Αυτή η κάθαρση πετυχαίνεται με το μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως και μετανοίας. Ο άνθρωπος λερώνεται και έχει ανάγκη καθαρισμού. Λερώνεται το σώμα του, λερώνεται και η ψυχή του. Και για τη σωματική κάθαρση όλοι οι άνθρωποι φροντίζουν. Ποτέ δεν αφήνουν το σώμα τους λερωμένο. Ντρέπονται τους ανθρώπους. Εξάλλου ο καθαρισμός του σώματος έχει σχέση και με την υγεία του ανθρώπου, γι’ αυτό ποτέ δεν παραλείπουν την κάθαρση τους. Εκεί όμως που δυσκολεύεται ο άνθρωπος είναι η κάθαρση της ψυχής. Και η λεκιασμένη από τη βρωμερή αμαρτία ψυχή μένει ακάθαρτη και σαπίζει. Για το Θεό η αμαρτία είναι βδέλυγμα «Bδέλυγμα Kυρίω οδοί ασεβούς» (Παροιμ. 15, 9). Ο δρόμος δηλαδή των ασεβών είναι σιχαμερός στο Θεό.
Γεννιέται όμως το ερώτημα: Ποιος καθαρίζει; Ποιος συγχωρεί; Ο πνευματικός; Όχι βέβαια. Συγχωρεί ο Θεός δια του πνευματικού. « Tις δύναται αφιέναι αμαρτίες ει μη εις, ο Θεός;». Ο Θεός συγχωρεί. Αλλά ποτέ δε θέλησαν να δεχθούν τον Κύριο μας ως Θεό. Ο Κύριος, λοιπόν, ο Θεάνθρωπος λυτρωτής, έδωσε αυτή την εξουσία στον πνευματικό με μία προϋπόθεση, τη μετάνοια, την εξαγόρευση των αμαρτιών συνοδευόμενη από συντριβή και ταπείνωση. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις δεν υπάρχει άφεση αμαρτιών. Καί χωρίς την κάθαρση της ψυχής μας ούτε τη βασιλεία του Θεού θα κατακτήσουμε ούτε το Θεό θα ιδούμε. «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τόν Θεόν όψονται» (Ματθ. 5, 8). Καί αυτές οι γραμμές που διαβάζεις αυτό το στόχο έχουν. Να πάρεις την απόφαση και να οδηγηθείς στο φιλάνθρωπο μυστήριο, που θα σε οδηγήσει στη σωτηρία.
Τετάρτη, 13 Απριλίου 2011
" 7η Ζωντανή Διαδικτυακή Εκπομπή του www.anaplastiki.gr "
Παρουσίαση Εκπομπής:
Νεανικές Ομάδες Αναπλαστικής Σχολής Πατρών
"ΕΝΑΡΕΤΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ..."
Τρίτη, 12 Απριλίου 2011
Κυριακή, 10 Απριλίου 2011
Σάββατο, 9 Απριλίου 2011
Ακούστε την 6η (για φέτος) Ζωντανή Διαδικτυακή Εκπομπή του anaplastiki.gr
Παρασκευή, 8 Απριλίου 2011
Πέμπτη, 7 Απριλίου 2011
''Ο Επαίτης Ήρωας''
Η περιπέτεια του ήρωα έφθασε στ’ αυτιά πρέσβη Μεγάλης Δυνάμεως, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του. Έτσι, κάποια στιγμή, απεσταλμένος της πρεσβείας βρέθηκε στο «πόστο» όπου επαιτούσε ο οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον ξένο, μάζεψε αμέσως το απλωμένο του χέρι: «Τι κάνετε στρατηγέ μου;» ρώτησε ο απεσταλμένος. «Απολαμβάνω ελεύθερη πατρίδα!» απάντησε περήφανα ο ήρωας. «Μα, εδώ την απολαμβάνετε, καθισμένος στο δρόμο;» επέμενε ο ξένος, που είχε εντολή «να μάθει τι γίνεται». «Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά, αλλά έρχομαι εδώ για να παίρνω μία ιδέα πως περνάει ο κόσμος», αντέτεινε ο περήφανος Νικηταράς.
Είδε κι απόειδε ο ξένος και γύρισε να φύγει, χαιρετώντας ευγενικά. Φεύγοντας, όμως, άφησε να του πέσει ένα πουγγί με χρυσές λίρες, ώστε να μην προσβάλει τον πένητα στρατηγό. Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγγί, το ψηλάφησε και φώναξε στον ξένο. «Σου έπεσε το πουγγί σου. Πάρε το, μην το ‘βρει κανείς και το χάσεις!»
Πηγή: Περιοδικό «Αγία Λυδία» Τεύχος 457 Μάρτιος 2011
Τετάρτη, 6 Απριλίου 2011
" Μια σκέψη ενός Νέου... "
Μεσήλικας -Δίνουμε ένα περιοδικό που αναφέρετε για την ζωή του Χριστού (από πού προήρθε , πώς έζησε , γιατί πέθανε ) είναι δωρεάν να σας το δώσω να το διαβάσετε ?
Εγώ -Όχι ευχαριστώ
Του απάντησα και έφυγα αμέσως.Κατάλαβα πώς δεν ήταν ένα καθεαυτού χριστιανικό βιβλίο, όμως ένας άνθρωπος που δεν ήξερε και πολύ δεν θα το καταλάβενε …ο λόγος που το κατάλαβα ήταν πώς ο Χριστός μας δεν προήρθε αλλά υπήρχε πάντα και θα υπάρχει πάντα διότι είναι Ο ΩΝ , το ερώτημα πως έζησε ο Χριστός? Μας πηγαίνει στο υλικό όπου θα έβγαζαν διάφορα ψέματα για την ζωή του Χριστού , εξάλλου όλος ο κόσμος γνωρίζει για την ζωή του Χριστού μας ευτυχώς ακόμα τουλάχιστον , το τελευταίο ερώτημα το γιατί πέθανε ο Χριστός μας δεν ήθελα καν να σκεφτώ τι θα μπορούσε να γράφει μέσα ... Ο Χριστός θυσιάστηκε για εμάς , για τις δικές μας αμαρτίες και τώρα κάποιοι σε βάζουν στα ερωτήματα και να σου παρουσιάσουν μια άλλη αλήθεια που αλλά τίποτα παρά αλήθεια δεν είναι …
Πόσο απλά αυτό το περιοδικό μας έβαζε σε ερωτήματα που κάποιος να μην τους έδινε πολύ σημασία και να διάβαζε αυτά που έγραφε όπου θα τον έκαναν να ριζώσει στο ψέμα κάποιων προτεσταντικών , μαρτύρων του ιεχωβά η ότι άλλο ήταν ….
Το γεγονός συνέβη στις Ιτιές της Πάτρας έξω από την εκκλησία του Αγ.Γεωργίου .
" 6η Διαδικτυακή Εκπομπή του anaplastiki.gr... "
Παρουσίαση Εκπομπής:
Νεανικές Ομάδες Αναπλαστικής Σχολής Πατρών
Τρίτη, 5 Απριλίου 2011
Ο μακαριστός Χριστόδουλος ψέλνει ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας
Κυριακή, 3 Απριλίου 2011
Σάββατο, 2 Απριλίου 2011
Ψηφοφορία για το μήνα Απρίλιο
Αποτελέσματα Ψηφοφορίας Μαρτίου
Σας ευχαριστούμε όλους για την συμμετοχή σας στην ψηφοφορία μας. Για προηγούμενες ψηφοφορίες δείτε εδώ: http://polldaddy.com/user/anaplastiki