" Κατασκήνωση Κοριτσιών Α.Σ.Π. 2010... "

 

" Μιλώντας για τον Θεό... "

  Ότι δεν έχει βίωμα καταντά
μια ξερή μετάδοση γνώσεων , ο κατηχητής πρέπει να έχει βίωμα , ο ιερεύς πρέπει να έχει βίωμα , ο επίσκοπος πρέπει να έχει βίωμα δεν μπορώ να μιλώ για τον Θεό αν δεν πάσχω για τον Θεό...

(Aρχιμ. Ιουστίνος Μπαρδάκας)

«Τί να ζητήσω από τον Θεό».

"Εκθεση απο μαθητή του δημοτικού με θέμα: «Τί να ζητήσω απο τον Θεό».

«Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση! Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω... το δικό μου χωρο. Να εχω την οικογένειά μου γύρω απο μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά οταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχης και να με ακούνε οι άλλοι χωρις διακοπες η ερωτήσεις. Θέλω να εχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση οταν δεν λειτουργεί...

Οταν είμαι τηλεόραση, θαχω την παρέα του πατέρα μου οταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος. Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στενοχωρημένη, αντί να με αγνοει. Θέλω τ' αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ωρες μαζί μου. Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε - πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Α Και το τελευταίο, κάνε με έτσι ωστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους. Θεέ μου, δε ζητάω πολλά.
Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!»

.H δασκάλα που το διάβασε (καθως βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει.
Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε: «τη συμβαίνει;»
Αυτή απάντησε: «Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ενας μαθητής μου».

Ο σύζυγος είπε: «Το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονεις είναι αυτοί!»

Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε: «Αυτή η έκθεση είναι του γιού μας!..»

" Hλιοβασίλεμα στον πλανήτη Άρη..."

Για να τραβηχτεί αυτή η φωτογραφία χρειάσθηκε όλη σχεδόν η τεχνολογική πρόοδος της ανθρωπότητας, μία εικόνα γιά την οποία συνεργάστηκαν όλες οι επιστήμες. Ατελείωτες ώρες έρευνας και επιστημονικών μελετών.

" Η Αγάπη προς τον Χριστό δεν έχει όρια..."

Η αγάπη προς τον Χριστό δεν έχει όρια, το ίδιο και η αγάπη προς τον πλησίον. Να εκτείνεται παντού, στα πέρατα της γης. Παντού, σε όλους τους ανθρώπους. Εγώ ήθελα να πάω να ζήσω μαζί με τους χίπηδες στα Μάταλα χωρίς, βέβαια, αμαρτίες, για να τους δείξω την αγάπη του Χριστού, πόσο είναι μεγάλη και πώς μπορεί κάποιος να τους αλλάξει, να τους μεταμορφώσει. Η αγάπη είναι πάνω απ' όλα. Θα σας το πω μ' ένα παράδειγμα.

Ήταν ένας ασκητής κι είχε δυο υποτακτικούς. Προσπαθούσε πολύ να τους ωφελήσει και να τους κάνει καλούς. Είχε, όμως, την ανησυχία αν όντως προχωρούν στην πνευματική ζωή, αν
προοδεύουν κι αν είναι έτοιμοι για τη Βασιλεία του Θεού.

Περίμενε ένα σημάδι γι' αυτό απ' τον Θεό, αλλά δεν έπαιρνε καμία απάντηση. Κάποια ημέρα θα γινόταν αγρυπνία στην εκκλησία μιας άλλης σκήτης που απείχε πολλές ώρες απ' τη δική τους. Έπρεπε να γίνει πορεία μες στην έρημο. Έστειλε τους υποτακτικούς του απ' το πρωί, ώστε να φθάσουν νωρίς, για να τακτοποιήσουν την εκκλησία, κι ο Γέροντας θα πήγαινε τ' απόγευμα.

Οι υποτακτικοί είχαν προχωρήσει αρκετά, όταν ξαφνικά άκουσαν βογκητά. Ήταν ένας άνθρωπος βαριά τραυματισμένος και ζητούσε βοήθεια:
-Πάρτε με, σας παρακαλώ, τους έλεγε, γιατί εδώ είναι ερημιά, κανείς δεν περνάει,

ποιος θα μπορέσει να με βοηθήσει. Εσείς είστε δυο.
Σηκώστε με και οδηγήστε με στο πρώτο χωριό.
-Δεν μπορούμε! του είπαν. Βιαζόμαστε να πάμε για την αγρυπνία, έχουμε πάρει εντολή να ετοιμάσουμε.
-Πάρτε με, σας παρακαλώ! Αν μ' αφήσετε, θα πεθάνω, θα με φάνε τα θηρία.
-Δεν μπορούμε! Τι να κάνουμε, πρέπει να πάμε στο καθήκον μας.

Κι έφυγαν. Τ' απόγευμα ξεκίνησε ο Γέροντας για την αγρυπνία. Πέρασε από τον ίδιο δρόμο.
Έφθασε και στο μέρος που ήταν ο τραυματισμένος. Τον βλέπει, τον πλησιάζει και του λέει:
-Τι έπαθες, άνθρωπε του Θεού; Τι έχεις; Από πότε είσαι εδώ; Δε σε είδε κανείς;
-Πέρασαν το πρωί δύο μοναχοί και τους παρακάλεσα να με βοηθήσουν, αλλά βιαζόντουσαν να πάνε στην αγρυπνία.

-Θα σε πάρω εγώ. Μην ανησυχείς! Του λέει.
-Δεν μπορείς εσύ, είσαι γέροντας, δεν μπορείς να με σηκώσεις, αδύνατον!
-Όχι, θα σε πάρω! Δεν μπορώ να σ' αφήσω!
-Μα δεν μπορείς να με σηκώσεις.

-Θα σκύψω και συ πιάσου από πάνω μου και λίγο λίγο θα σε πάω σε κανένα κοντινό χωριό. Λίγο σήμερα, λίγο αύριο, θα σε φθάσω.Και τον πήρε με μεγάλη δυσκολία κι άρχισε να
βαδίζει με το βάρος εκείνο μες στην άμμο πάρα πολύ δύσκολα. Ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι και σκεπτόταν: «Έστω και σε τρεις μέρες θα φθάσω».

Καθώς όμως προχωρούσε άρχισε να νιώθει το φορτίο του πιο ελαφρό, πιο ελαφρό και σε κάποια στιγμή αισθάνθηκε σαν να μην κρατάει τίποτα. Τότε γυρίζει πίσω να δει τι συμβαίνει
και βλέπει με έκπληξη πάνω του έναν άγγελο. Ο άγγελος του είπε:
-Μ' έστειλε ο Θεός να σε πληροφορήσω ότι οι δύο υποτακτικοί σου δεν είναι άξιοι της Βασιλείας του Θεού, γιατί δεν έχουν αγάπη.


ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

" H Ευχή..."

ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ, ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΞΕ, 

ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΔΩΣΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ...

Αφιερωμένο σε παιδιά της κατασκήνωσής μας... 

" Ο πόθος ενός κατασκηνωτή: Να ήταν η ζωή μας κατασκήνωση! "

" Ο πόθος ενός κατασκηνωτή:
Να ήταν η ζωή μας κατασκήνωση! "

Γράφει ο: Θεόδωρος Ι. Ανδρουτσόπουλος

Άραγε πόσο δύσκολο φαντάζει και επίπονο στην υλοποίησή του να ξεδιπλώσεις τα συναισθήματα της καρδιάς ενός παιδιού, που βιωματικά έζησε μέρες ουράνιας χαράς στις κατασκηνώσεις του π. Γερβασίου, στα Συχαινά Πατρών.

Ωστόσο θα προσπαθήσουμε ή αν θέλετε θα τολμήσουμε να αφουγκραστούμε τις χορδές τις ευαίσθητες, ενός νέου, που βαθιά μέσα του, στα τρίσβαθα της ψυχής του χαράχτηκαν αλησμόνητες μνήμες από την κατασκηνωτική του ζωή και πορεία.

Το ξεκίνημα της κατασκηνωτικής ζωής στις 2 Ιουλίου 2010 άφηνε τις καλύτερες προσδοκίες και έδινε το στίγμα για μια ευλογημένη ευκαιρία γνωριμίας και επαφής με την ζωή της Εκκλησίας.

Οι ελπίδες μας βρήκαν αντίκρυσμα και τα οράματά μας ανταποκρίθηκαν στην πραγματικότητα από την στιγμή που τέθηκε σε εφαρμογή το πρόγραμμα της κατασκήνωσης, θεμέλιος λίθος του οποίου υπήρξε ο μακαριστός γέροντας και ιδρυτής της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών, π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος.

Τι όμορφη στιγμή τα πρωινά στην κατασκήνωση, που με νου καθαρό από σκέψεις και λογισμούς, αντιλαμβάνεσαι την παρουσία του Θεού πιο έντονη και αισθάνεσαι την γλυκύτητα της προσευχής πιο δυναμική, μέσα από τα θεόπνευστα λόγια της ακολουθίας του Όρθρου.

Ωστόσο η χαρά μας και νεανική μας ξενασιά ανθεί και κατά την διάρκεια των ομαδικών παιχνιδιών που μας προσφέρουν ευκαιρίες γνήσιας και αληθινής ψυχαγωγίας.

Πόσο όμως σπάνια η ευκαιρία και αξιόλογη η συγκυρία ν' ακούς τον Λόγο του Θεού καθημερινά και να ποτίζεις την ψυχή και το είναι σου με σταλαγματιές θεϊκής χάριτος, που σημαδεύουν την ζωή σου και την πορεία σου στο ιστορικό γίγνεσθαι.

Αλήθεια πώς ν' ανταλλάξεις τις δραστηριότητες και εμπειρίες της κοινοβιακής ζωής, που σου διδάσκουν κανόνες συμπεριφοράς αλλά και επικοινωνιακής παρουσίας μέσα στην κοινωνία;.

Δυστυχώς όμως η κλεψύδρα του χρόνου στην κατασκήνωση τρέχει ταχύτατα και τώρα πια η καρδιά μας χτυπά στους ρυθμούς της καμπάνας που εύηχα μας προσκαλεί για την δειλινή ακολουθία του Εσπερινού, που πραγματικά μιλά στην ψυχή μας και αγγίζει τις καρδιές και των πλέον αδιάφορων.

Φως ιλαρόν αγίας δόξης... καταυγάζει τις καρδιές μας μέσα στην ειδυλλιακή ώρα του ηλιοβασιλέματος για να συμπληρώσει κάποιος: "Μπορεί ο ήλιος να δύει, η ψυχή μας όμως ανοίγεται στην ανατολή της δικής Του παρουσίας ".
Το βραδινό πλησιάζει και η μέρα ολοκληρώνεται με την υλική τροφή που ως συνέχειά της έχει την πνευματική τροφοδοσία εν όψει της νύκτας. Και δός ημίν Δέσποτα... ακούς να ψελλίζουν τα αγνά χείλη των παιδιών και η ψυχή σου φτερουγίζει από θεϊκά σκιρτήματα γιατί αισθάνεσαι και τώρα πια μπορείς ομολογιακά να βεβαιώσεις πως ζεις μέσα στην Χάρη του Θεού και στην Χαρά του Ουρανού.

Οι μέρες περνούν. Η κατασκήνωση τελείωσε. Τα δάκρυα στα μάτια των παιδιών μένουν. Σίγουρα μετά από τέτοιες εμπειρίες και αναμνήσεις που θα σε ακολουθούν παντοτινά δικαιούσαι να εκφράσεις τον πόθο και να έχεις δικαίωμα στο όνειρο:
"Aφού δεν μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο μας μια κατασκήνωση, ας μεταμορφώσουμε την δική μας ζωή, δίνοντάς της προοπτική, σε κατασκήνωση... "(Α.Π.)

"Απομαγνητοφωνημένη Συνέντευξη του Αρχιμ. π. Ιουστίνου Μπαρδάκα στο anaplastiki.gr"

Αναπλαστική – Αγαπητοί λοιπόν ακροατές και ακροάτριες του anaplastiki.gr της προσπάθειας αυτής των νεανικών ομάδων της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών έχουμε σήμερα την μεγάλη χαρά και την ιδιαίτερη τιμή πραγματικά για την ιστοσελίδα μας αλλά και για το κατηχητικό μας να έχουμε μαζί μας τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη π. Ιουστίνο Μπαρδάκα, τον Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης ο οποίος πριν λίγο καιρό μίλησε στην κατασκήνωση μας για την ιδιαίτερη συνάντηση δυο ξεχωριστών και πραγματικά ιδιαίτερων προσώπων του π. Γερβασίου Παρασκευόπουλου, του ιδρυτού της κατασκήνωσης μας και του κατηχητικού μας και του π. Αυγουστίνου Καντιώτη του πρώην μητροπολίτου Φλωρίνης, δυο προσωπικοτήτων πολύ σημαντικών και αξιόλογων που θα μπορούσαμε να πούμε ότι άφησαν το δικό τους στίγμα στην Ιστορία της Εκκλησιάς της Ελλάδος. π. Ιουστίνε καλός ορίσατε μεγάλη μας χαρά που σας έχουμε σήμερα μαζί μας .

- Π. Ιουστίνος – Να είστε καλά κι εγώ χαίρομαι και κυρίως χαίρομαι γιατί νέοι άνθρωποι ανέλαβαν την σκυτάλη στην Αναπλαστική Σχολή Πατρών και το έργο του π.Γερβασίου συνεχίζεται , δίνουν μια νέα πνοή και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο.

• 
  
  
  
  
  
  
  Αναπλαστική – Ευχαριστούμαι πολύ για τις ευχές σας και την δική σας στήριξη που ανταποκριθήκατε με το πρώτο κάλεσμα στο δική μας πρόσκληση. Θα θέλαμε λοιπόν να ξέρετε πως παραμονές της κοιμήσεως του γέροντα κάναμε ένα δεκαήμερο αφιέρωμα μέσα από κείμενα διαφορών παιδιών τα οποία πρόβαλαν την δικιά τους λογική για το έργο του π. Γερβασίου και πώς αυτά τον αντιλαμβάνονται μέσα από τα κατηχητικά που έχουν ζήσει. Ένα παΐδι χαρακτηριστικά έγραφε πώς η εποχή που έζησε ο π.Γερβάσιος ήταν μια εποχή που μύριζε απαισιοδοξία, εξέφραζε στέρηση προτύπων, δίλωνεν έλλειψη δανικών, μια κατάσταση εντελώς απογοητευτική και απαισιόδοξη και ήρθε λέει ο π.Γερβάσιος προσπαθώντας να αναπλάσει αυτήν την κοινωνία, να της δώση μια καλύτερη εικόνα να δημιουργήσει ένα πνευματικότερο και ομορφότερο κόσμο. Θα μπορούσαμε να πούμε π. Ιουστίνε πώς αυτήν την δύσκολη αποχή που ζούσε ο π.Γερβάσιος τότε την ζούμε και εμείς σήμερα ;

- Π. Ιουστίνος – Καθώς περιγράφατε τις εύστοχες παρατηρήσεις αυτού του μικρού παιδιού αυτή η σκέψη πέρασε μέσα μου ότι δεν έχει τελειώσει η εποχή της στερήσεως των ιδανικών και τις ελλείψεων αξιών. Είναι μια μεγάλη δυστυχώς περίοδος για το έθνος μας η οποία ξεκίνησε νομίζω γύρω στο 1930 και φτάνει μέχρι τις ημέρες μας και ίσως κορυφώνεται στις ημέρες μας αυτή η περίοδος έτσι όπως την περιγράφεται. Νομίζω ότι ο λόγος του π. Γερβασίου είναι πάντοτε επίκαιρος και η δυναμική αυτή του λόγου του είναι πάντοτε σύγχρονη διότι είναι κατά αρχήν είναι λόγος ευαγγελίου. Ο π.Γερβάσιος δεν ήρθε να πει κάτι το καινούριο ο π. Γερβάσιος αυτό που έκανε είναι να θυμίσει στους ανθρώπους τον λόγο του θεού όπως είχε διατυπωθεί όταν ο Χριστός μας ζούσε εν σώματι επάνω σε αυτήν την γη .

Αναπλαστική – Και ίσως μάλλον ήταν λίγο ξεχασμένος εκείνη την εποχή...

• 
  
  
  
  
  Π. Ιουστίνος – Αυτό ακριβώς, για αυτό χρησιμοποίησα το ρήμα θυμίσει είχε ξεχαστεί, είχε θαφτεί αυτός ο θησαυρός και ήρθε ο π.Γερβάσιος όπως και άλλοι εργάτες του ευαγγελίου την δύσκολη εκείνη περίοδο για το έθνος μας και με μια νεανική δύναμη με ένα νεανικό σφρίγος το ποίο προερχόταν από μια καθαρή και καλή καρδιά ξαναθύμισε στους ανθρώπους ποιος ήταν ο προορισμός τους και ξαναέδωσε στους ανθρώπους την δυνατότητα να ελπίσουν στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Νομίζω πως αυτή η κρίση της Ελληνικής κοινωνίας που περιέγραψε το παιδί είναι μια κρίση που προέρχεται ακριβώς από αυτόν τον αποπροσανατολισμό της Ελληνικής κοινωνίας από την διδασκαλία του ευαγγελίου στην διδασκαλία φιλοσοφικών ρευμάτων και πολιτικών συστημάτων. Μετακινήθηκε το κέντρο βάρος του Ελληνικού λαού από τον Χριστό στον άνθρωπο και αυτό νομίζω ήταν συνέπεια της εμπιστοσύνης που έδειξε η Ορθόδοξη Ελλάδα στα συστήματα της Δύσεως. Ήρθε ο δυτικός τρόπος ζωής, ο δυτικός τρόπος σκέψεως ο οποίος άρχισε να αμφισβητεί με τον διαφωτισμό και ήρθε εδώ στην Ελλάδα με έναν περίεργο τρόπο. Οι έλληνες ξέρεται έχουν βαθιά μέσα τους στο DNA τους την πίστη στον Χριστό και την αφοσίωση στην Εκκλησία για να αλλάξουν όλα αυτά και να οδηγήσουν τους έλληνες σε άλλους στόχους έπρεπε κάτι πολύ όχι δυναμικό αλλά κάτι πολύ πονηρό . Αυτό συνέβει στην Ελλάδα. Δεν ήρθε ο θρησκευτικός αποχρωματισμός της Ελλάδος με έναν βίαιο τρόπο γιατί οι έλληνες θα αντιστέκονταν...

Αναπλαστική – Θα τους φαινόταν παράξενο, θα αντιδρούσαν

- Π. Ιουστίνος – θα αντιδρούσαν δεν δέχονται οι έλληνες της βίαιες αλλαγές

Αναπλαστική – Και τις απότομες αλλαγές ίσως

- Π. Ιουστίνος – Και μάλιστα σε θέματα εκκλησίας και πίστεως ,ήρθε λοιπόν με έναν ύπουλο τρόπο μέσα στην ζωή της Ελλάδος πρώτον με την διασπορά ρευμάτων και φιλοσοφιών που φαίνονταν ότι είναι προοδευτικά ρεύματα, συστήματα και φιλοσοφίες...

Αναπλαστική – Και στις ανατολικές θρησκείες... 

- Π. Ιουστίνος – Αργότερα είναι οι ανατολικές θρησκείες προς τις ημέρες μας είναι ,στην εποχή του π.Γερβασίου ήταν περισσότερο τα ουμανιστικά ρεύματα της Δύσεως όλα αυτά τα ουμανιστικά ρεύματα τα οποία αμφισβητούσαν την ύπαρξη του Θεού. Είχαν ως στήριγμα τα πορίσματα της επιστήμης. Η επιστήμη άρχισε να θεοποιείται και να τοποθετείται στην θέση του Θεού , η επιστήμη ξέρει η επιστήμη καταγράφει , η επιστήμη έχει την αλήθεια, την αλήθεια δεν την έχει η Εκκλησία. Στην εποχή λοιπόνν του μεσοπολέμου η επιστήμη φτάνει στην κορύφωσή της. Έχει κάνει πολλές ανακαλύψεις με αποτέλεσμα πλέον ο άνθρωπος να μετακινεί το κέντρο βάρος του και να πιστέψει πώς αυτό που θα του δώσει απαντήσεις σε σημαντικά θέματα και σε θέματα της ζωής του είναι η επιστήμη και όχι ο Θεός. Έτσι λοιπόν διεισδύει αυτό το ουμανιστικό άθεο ρεύμα της Δύσεως στην ζωή των νεοελλήνων. Οι έλληνες σιγά σιγά αρχίζουν και αποδέχονται πρώτα σε μια μικρή μειονότητα στους χώρους των διανοουμένων, των φιλοσόφων και σιγά σιγά έμπαιναν μέσα στον απλό λαό , εκεί ήταν ο κίνδυνος ξέρεται να μην μπορεί να εντοπίσει ακόμα η Ποιμένουσα Εκκλησία αυτόν τον κίνδυνο. Πολλές φορές κάνουμε το λάθος εμείς να ακολουθήσουμε τρόπους ποιμαντικής στηριγμένους σε δυτικά πρότυπα , στηριγμένους από την επιστήμη (δηλαδή προσπαθούσαμε να τραβήξουμε από τα μαλλιά τους επιστήμονες να πούνε πώς υπάρχει θεός...

Αναπλαστική – Κάτι το οποίο δεν το πίστευαν κιόλας...

- Π. Ιουστίνος – Εμείς πάντως προσπαθούσαμε να βρούμε , για αυτό βλέπεται και η απολογητική όχι απολογητική με την ένοια των πρώτων απολογητών αλλά η απολογητική με την μορφή της στηρίξεως της πίστεως από την επιστήμη , είχε φτάσει στη περίοδο του σαράντα (40) , του πενήντα (50) στο ζενίθ. Έπρεπε η επιστήμη μέσω των ερευνών της να αποδείξει ότι υπάρχει Θεός και αυτό ήταν λάθος για εμάς. Εμείς δεν είχαμε ποτέ στην παράδοσή μας την ανάγκη στηρίξεως ,της πίστεως από αλλά μέσα. Εμείς πάντοτε είχαμε την πιστή μας ακέραιη γιατί πιστεύουμε πώς η πιστή μας ταυτίζεται με την αλήθεια, φοβηθήκαμε μήπως η πίστη δεν στηρίζεται στην αλήθεια δεν έχει την αλήθεια μάλλον μέσα της και για αυτό αρχίσαμε να επιστρατεύουμε επιστήμονες ,πέσαμε δηλαδή σε μια παγίδα. Ο π.Γερβάσιος δεν έπεσε σε αυτήν την παγίδα... ο π.Γερβάσιος νομίζω πώς αυτό που έκανε είναι να επαναφέρει την σκέψη και το φρόνιμα των ανθρώπων στο φρόνιμα των χριστιανών των πρώτων αιώνων...

Αναπλαστική – Αυτό το λένε και πολύ μαθητές του γέροντα ότι κοντά του ζήσαμε εμπειρίες των πρώτων χριστιανών...

- Π. Ιουστίνος – Δεν ήταν ο π.Γερβάσιος μιμητής κάποιων δυτικών προτύπων έστω και χριστιανικών. Έχει κατηγορηθεί ότι στον τρόπο κατηχήσεως του μιμήθηκε προτεσταντικές η δυτικές ομολογίες, δεν το πιστεύω ,ο π.Γερβάσιος προσπάθησε να εφαρμόσει τους τρόπους κατηχήσεως των πρώτων χριστιανικών χρονών, η κατήχηση του δηλαδή δεν ήταν αυτό που λέμε μια ξερή κατήχηση που απέβλεπε στην γνώση του Θεού αλλά η κατήχηση του π.Γερβασίου ήταν μια κατήχηση που βοηθούσε τους ανθρώπους στην ένταξη της ζωής του ανθρώπου μέσα στην Εκκλησία ... Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση και αυτό θέλω να το τονίσω ότι ο π.Γερβάσιος ήταν λειτουργικός άνθρωπος 

Αναπλαστική – Ιδιαίτερα !

- Π. Ιουστίνος – Ήταν κυρίως άνθρωπος του θυσιαστήριου όλη η δράση του διακτινιζόταν από το ιερό θυσιαστήριο , λειτουργός άριστος , κατανυκτικότατος, Άγιος εμπειρίες πρόσφερε ουράνιες στους ανθρώπους που συμμετείχαν και λάτρευαν τον Ιησού Χριστό μέσα στην λατρεία που τελούσε ο ίδιος αυτό είναι μια τρανή απόδειξη του φρονήματος του Ορθόδοξου που είχε π.Γερβάσιος. ¨Ολη λοιπόν η κατηχητική του κίνηση η ίδρυση κατηχητικών σχολείων , κατασκηνώσεων, σχολών, πήγαζε από το ιερό θυσιαστήριο και αυτή είναι η ηδοποιός διάφορα ανάμεσα στην κατήχηση των ορθόδοξων με την κατήχηση των άλλων δογμάτων. Σε εμάς τους ορθόδοξους όλα γεννιούνται στο θυσιαστήριο, φιλτράρονται στο θυσιαστήριο και τελειώνουν στο θυσιαστήριο , αν αφαιρέσουμε το θυσιαστήριο από την ζωή μας , από την κατήχηση μας , από την δράση μας τότε καταντούμε προτεσταντική παραφυάδα μέσα στην Ορθοδοξία. Το θυσιαστήριο λοιπόνν ο ο π. Γερβάσιος το υπηρέτησε με τέτοια πιστότητα και καθαρότητα ήταν αυτό που του έδινε την δύναμη να είναι και κατηχητής και να κατηχεί ορθόδοξα, να κατηχεί αληθινά, να κατηχεί συστηματικά όχι με την ένοια που δίνουν συστηματική κατήχηση αλλά με την ένοια του προγράμματος, της υπευθυνότητας γιατί αυτό που δέρει εμάς τους σύγχρονους κατηχητές είναι ότι την κατήχηση μας την κάνουμε άρπα κόλα, την κατήχηση μας την κάναμε πάρεργο της διακονίας μας ,κάνουμε ένα ξερό κατηχητικό επειδή πρέπει να το κάνουμε το κατηχητικό πάμε ράθυμοι , αμελείς και απροετοίμαστοι εμείς, φεύγουν τα παιδιά από την κατήχηση ράθυμα, αμελέστατα και απροετοίμαστα για να μπουν μέσα στην ζωή της εκκλησίας μας με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καρποφορία και όλοι να μιλάμε για κρίσεις κατηχητικών σήμερα... 

Αναπλαστική – Σωστά θυμάμαι ξέρεται π. Ιουστίνε παλιές μαθήτριες του γέροντα όταν τους μιλούσε θέλοντας να τους προετοιμάσει για την δραστηριότητα τους στα κατηχητικά τους έλεγε πως πρώτα πρέπει εσείς να προσεύχεστε για να μπορέσουν να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται... Πριν το κατηχητικό να προσεύχεστε και να διαβάζεται την Καινή Διαθήκη και να προετοιμάζεστε ώστε να μπορέσετε να δώσετε τον λόγο του Θεού σε αυτά τα παιδιά ...

- Π. Ιουστίνος – Ότι δεν έχει βίωμα καταντά μια ξερή μετάδοση γνώσεων ,ο κατηχητής πρέπει να έχει βίωμα , ο ιερεύς πρέπει να έχει βίωμα ,ο επίσκοπος πρέπει να έχει βίωμα δεν μπορώ να μιλώ για τον Θεό αν δεν πάσχω για τον Θεό, αν δεν υπάρχει μια βαθύτατη εμπειρία μέσα μου ,μια πάλη με τον Θεό, να παλεύει η ψύχη μου με τον Θεό για να βρει τον Θεό διότι πράγματι η σχέση μας με τον Θεό είναι μια καθημερινή πάλη αν λοιπόν δεν έχουμε αυτά τα βιώματα τότε είμαστε υπάλληλοι ενός έργου κοινωνικού και μια προσφοράς ανούσιας δεν θα χαρακτηρίζω ένα τέτοιο κατηχητικό εκκλησιαστικό, κοινωνικά το χαρακτηρίζω ...

Αναπλαστική – Ίσως

- Π. Ιουστίνος – Για να είναι εκκλησιαστικό κάτι σας είπα πρώτα να φιλτράρεται από την Αγία Τράπεζα και έπειτα να εκφράζεται μέσα από μια καρδιά που αγαπάει τον Χριστό και πάλλεται όταν ακούει το όνομα του Ιησού Χριστού...

Αναπλαστική – Τώρα μιλήσατε για κρίση κατηχητικών και πάμε σε ένα σχετικό θέμα.... Βλέπουμε ότι τα σύγχρονα παιδιά έχουμε κι εμείς πολλά παιδιά που πάνε στο σχολείο και ντρέπονται να πούνε ξέρεις κι εγώ έχω πάει στο κατηχητικό , κι εγώ έχω ζήσει εμπειρίες σε χριστιανική κατασκήνωση , κι εγώ έχω γευτεί τέτοιες χάρες ... Που οφείλεται πιστεύεται αυτό το πράγμα; 

- Π. Ιουστίνος – Πρώτα στην δίκια μας την ντροπή θα πείτε μια πια μορφή ντροπή , όταν εγώ που είμαι κληρικός θέλω να βγάζω προς τα έξω μια πιο κοσμική εικόνα για να προσεγγίσω τάχα τον κόσμο ,αλλά αυτό εκφράζει ουσιαστικά ένα δικό μου κόμπλεξ , γιατί αισθάνομαι άβολα για αυτό που είμαι και πρέπει να γίνω κι εγώ λίγο πιο κοσμικός για να μπορέσω να ενταχθώ στον κόσμο , ε φυσικό είναι μετά το παιδί να ντρέπεται να πει , όταν οι χριστιανοί γονείς , κι αυτός είναι ο μεγάλος πόνος μου που λένε ότι έχουν πνευματική ζωή και εξεμολογούνται σε πνευματικούς πατέρες και πώς τα παιδιά τους θέλουν να είναι εν Χριστώ, τους βλέπουμε να παραπαίουν ανάμεσα στην πίστη και στην απηστία , στην Εκκλησία και στον κόσμο και να κάνουν επιλογές ενώπιον των παιδιών τους που κάθε άλλο παρά Χριστιανικές είναι, πώς αυτό το παιδί να ομολογήσει , όταν έρχονται στα κατηχητικά μας αυτά τα παιδιά και βλέπουν κατηχητές μίζερους δειλούς , ντροπαλούς οι οποίοι δεν έχουν ισσοροπήσει ακόμα κι αυτοί μέσα τους και δεν ξέρουν που ανήκουν , αν ανήκουν στην εκκλησία η αν ανήκουν στον κόσμο και όταν λέω κόσμο δεν εννοώ κόσμο με την γενικότερη μορφή είναι δώρο θεού ο κόσμος... 

Για την απομαγνητοφώνηση: Παναγιώτης Κολλάρας

" Πανήγυρις Αγ. Παρασκευής... "

Αναπλαστική Σχολή Πατρών

(ιδρυθ. υπό π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου)

Την Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010 πανηγυρίζει ο Ι.Ν.Αγ Παρασκευής στις κατασκηνώσεις του π.Γερβασίου στα Συχαινά Πατρών.

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών

Κυριακή 25-07-10 και ώρα 18:30μμ: Υποδοχή Ιερών Λειψάνων από την Ι. Μ. Παναγίας Γηροκομιτίσσης Πατρών και εν συνεχεία Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός κατά τον οποίον θα ομιλήσει ο Ιερολογιώτατος Διάκονος π. Γερβάσιος Παρακεντές.

Δευτέρα 26-07-10 και ώρα 7:00πμ: Πανηγυρική Θ.Λειτουργία ιερουργούντος και ομιλούντος του Αρχιμ. Γερβασίου Παρασκευοπούλου.

Δευτέρα 26-07-10 και ώρα 18:30μμ: Εσπερινός και Ιερά Παράκλησις προς την Αγία, υπέρ υγείας των παιδιών της κατασκήνωσης και των γoνέων αυτών.

" Φώτο από Κατασκήνωση Α.Σ.Π. 2010... "

 

" Φωτο από Κατασκήνωση Συνέχεια... "

" Συζητώντας με τον Αρχιμ. Ιουστίνο Μπαρδάκα... "

"Ακούστε την Συνέντευξη που παραχώρησε ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Αρχιμ. π. Ιουστίνος Μπαρδάκας

στον Θεόδωρο Ι. Ανδρουτσόπουλο για λογαριασμό του www.anaplastiki.gr"


 

Επιλέγοντας το παρακάτω link και πατώντας δεξί κλικ (αποθήκευση δεσμού ως...) μπορείτε να κατεβάσετε την εκπομπή (σε μορφή mp3), στον Ηλεκτρονικό σας Υπολογιστή .

DownLoad

" Φωτογραφίες από την Κατασκήνωση Α.Σ.Π. 2010... "

( O Hγούμενος της Ι. Μονής Γηροκομείου π. Συμεών στην Κατασκήνωσή μας...)

 

 

 ( Η Hγουμένη της Ι. Μονής Βαρνάκοβας, Γερόντισσα Θεοδοσία Μοναχή

στην Κατασκήνωσή μας...)

 

" Φώτο από Κατασκήνωση Αγοριών Α.Σ.Π. 2010... "

 

 

 

 

" Μία Καλοκαιρινή Ιστορία... "

( Η πρώτη ταινία μικρού μήκους Εκκλησιαστικής Κατασκήνωσης )

...Ο Ανέστης είναι ένα παιδί, με καλή καρδιά, που ωστόσο είναι παραμελημένο από τα άλλα. Κανείς δεν το θέλει στην παρέα του, μέχρις ότου γνωρίζει μια ομάδα "ύποπτων" παιδιών που το δέχονται κοντά τους αν κάνει για χάρη τους κάποιες ζαβολιές. Αθώος καθώς είναι τις εκτελεί όλες, αλλά όταν του προτείνουν να σπάσει τα τζάμια στο μικρό εκκλησάκι της κατασκήνωσης αρνείται. Η νέα του παρέα τον παρατάει, αλλά εκείνος απο μακριά παρακολουθεί...

Παραγωγή : 

Αναπλαστική Σχολή Πατρών

Σκηνοθεσία :

Σωτήριος Β. Τσελές

Σενάριο : 

Βίκτωρας Γιάννη
Σωτήριος Β. Τσελές

Copyright:

Αναπλαστική Σχολή Πατρών 

Ιούλιος 2010

" Oμιλία του Αρχιμ. Ιουστίνου Μπαρδάκα στις Κατασκηνώσεις του π. Γερβασίου (Ιούνιος 2010)...

" Ακούστε την ομιλία του Αρχιμ. Ιουστίνου Μπαρδάκα που πραγματοποιήθηκε στις Κατασκηνώσεις του π. Γερβασίου (Ιούνιος 2010) με θέμα:

Όταν συναντήθηκαν δύο μεγάλες προσωπικότητες:

π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος- 

π. Αυγουστίνος Καντιώτης "

" Aπό το Μνημόσυνο του π. Γερβασίου (Ιούνιος 2010)... "