" Βίντεο - Αφιέρωμα για τον π. Γερβάσιο "

" Ο Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης για τον π. Γερβάσιο... "

Απόσπασμα από την επικήδειο ομιλία του Αρχιμ. Αυγουστίνου Καντιώτη (νυν Μητροπολίτου πρ. Φλωρίνης) κατά την εξόδιο ακολουθία του π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου.

"... Είναι φαινόμενο πραγματικώς ο π. Γερβάσιος. Δυνάμεθα περί του π. Γερβασίου να είπωμεν εκείνο το οποίο είπε ο Ιερός Χρυσόστομος ότι " ποικίλον είναι δεί τον ιερέα του Θεού ". Ενώ ήτο ο αμετάβλητος, ενω ήτο ο ασυμβίβαστος, ενώ ήτο ο αυτός πάντοτε, εν τούτοις όμως ως προς τα μέσα και τας μεθόδους διδασκαλίας και κατηχήσεως εποίκιλλε πάντοτε. Άλλοτε μεν ως επιεικής φιλόστοργος πατήρ, άλλοτε ως αυστηρός ελεγκτής, άλλοτε ως αύρα λεπτή και άλλοτε ως ανεμοστρόβιλος πραγματικός ".

"... Ναί δύναμαι να είπω ότι θα περάσουν 100, 200, 300 χρόνια δια να ίδη η Πάτρα έναν Γερβάσιο. Δεν γεννώνται Γερβάσιοι. Δεν είναι η Εκκλησία φάμπρικα για να γεννά Γερβασίους. Αιωνία η μνήμη του πατρός ημών Γερβασίου, ο οποίος υπήρξε κρίνον εν μέσω ακανθών, ο οποίος υπήρξε η δόξα της Εκκλησίας, η ρομφαία του Πνεύματος, ο ήλιος των Πατρών ".

" ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ π. ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ "

(1877 - 1964)

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Παρασκευόπουλος, υιός του Χαραλάμπους και της Βασιλικής, γεννήθηκε στη Νυμφασιά (Γρανίτσα) Γορτυνίας. Πολύ πτωχός, εστερείτο και των στοιχειωδών μέσων για τη φοίτησή του στο Δημοτικό Σχολείο. Σε ηλικία 13 ετών, κινούμενος από θείο έρωτα, κατέφυγε στη Μονή Κερνίτσης και διακονούσε εκεί. Ποθώντας όμως τη μόρφωση σε ηλικία 15 ετών ξεκίνησε με τα πόδια για το Μ. Σπήλαιο για να εγγραφεί στο Σχολαρχείο της Μονής. Επειδή σε βρήκες την παραμικρή στοργή έφυγε για τη Μ. Ταξιαρχών Αιγιάλειας και εγράφη στο εκεί Σχολαρχείο. Η επίδοσή του στα μαθήματα προκάλεσε το φθόνο και αναγκάστηκε να φύγει και από εκεί.

Η πνευματική ακτινοβολία του Πατρών Ιεροθέου, ο οποίος περιβαλλόταν από πλήθος εμπνευσμένων ανδρών (Ευσέβιος Ματθόπουλος, Ηλίας Βλαχόπουλος, Παν. Λουληγέρης, Γαβρ. Φραγκούλης, κ.ά.) τον προσήλωσε και "εστράφη βαθύτερον εις την αχαϊκήν γην". Ο άγιος εκείνος ιεράρχης, με τη γνωριμία του, τον επηρέασε βαθύτατα.

Μετά τη στρατιωτική του θητεία, επανήλθε θερμότερος στον εκκλησιαστικό περίβολο. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1903 από τον Μητροπολίτη Άρτης Γεννάδιο και του δόθηκε το όνομα Γερβάσιος. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Ριζάρειο Σχολή επί σχολαρχίας του Αγίου Νεκταρίου Κεφαλά. Ήταν ο δεύτερος μέγας ιεράρχης, ο οποίος εκτιμούσε ιδιαίτερα το νεαρό τότε διάκονο.

Διακρινόμενος πάντοτε για την επίδοσή του στα γράμματα έλαβε υποτροφία και εισήλθε στο Πανεπιστήμιο. Όταν πήρε το πτυχίο του, τοποθετήθηκε από τον μητροπολίτη Αθηνών Θεόκλητο στην υπεύθυνη διακονία του πρωτεκδίκου.

Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1912 από τον μητροπολίτη Πατρών Αντώνιο. Στη θρυλική εξόρμηση του 1912-16 συμμετείχε ως ιερεύς του Α' ευζωνικού Συντάγματος, επανειλημμένως διακριθείς και παρασημοφορηθείς από τους διοικητές του.

Μετά το 1917, ο π. Γερβάσιος εισήλθε στην εποχή των ειρηνικών αγώνων του. Έμενε μόνιμα στην Πάτρα. Άρχισε εντός της πόλεως πλέον και στις φτωχότερες συνοικίες της να κρούει το "τάλαντον" και "εκ νυκτός ορθρίζων προς τον Κύριον...".

Υπηρέτησε ως εφημέριος των ναών Αγ. Παρασκευής και Αγ. Δημητρίου και στη συνέχεια, χωρίς εφημερία ανέλαβε μια άλλη "πορεία" γνήσια αποστολική μέχρι το θάνατό του.

Προ και μετά το 1930 άσκησε ευδοκίμως τα καθήκοντα του πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως Πατρών. Και όταν, τέλος, το 1939 ανέλαβε τα καθήκοντα του μεγάλου πρωτοσυγκέλλου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών "διοικήσας της πρωτοσυγκελλίαν της Αρχιεπισκοπής εν δυνάμει και ζήλω Ηλιού και καταλιπών ευαγγελικώς ωραίαν, αγίαν εποχήν..." (Μητροπολίτης Πειραιώς Χρυσόστομος, Ανάπλασις, Ιούνιος 1965).

Η πρώτη του μέριμνα ήταν το παιδί. Είναι ο πρώτος ιδρυτής στην Ελλάδα οργανωμένων Εκκλησιαστικών Κατηχητικών Σχολείων και από το 1923 ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα της συστάσεως Εκκλησιαστικών Κατηχητικών Νηπιαγωγείων.

Εις τα "παιδία του" αυτά αφιέρωσε τις ύστατες σκέψεις του και τους παλμούς των τελευταίων του ημερών. Κρατώντας το "ιστορικό" ραβδί του, με το οποίο επί 50 έτη εποίμανε τα πρόβατα του αρχιποίμενος Χριστού και το οποίο εφάνταζε στα παιδικά μάτια "ως άλλη ράβδος Μωυσέως", έλεγε λίγο πριν την αποστολική ημέρα της 30ης Ιουνίου 1964, κατά της οποίαν εξεδέμησε προς Κύριον: "Σας εμπιστεύομαι τα παιδία μου, τα νήπιά μου, το αύριον του Έθνους, τας χρυσάς ελπίδας του αιωνίου μέλλοντός μου...".

" π. Γερβάσιος : 45 χρόνια Mνήμης "

"... Όλοι όσοι τον γνώρισαν τον έκλαψαν σαν πατέρα, τον έθαψαν σαν πατριάρχη και τον τίμησαν σαν άγιο. Μέσα στον χείμαρρο των δακρύων, που πλημμύρισε τον ναό, όλος ο λαός ανεφώνησε με μια φωνή Άγιος, Άγιος... Ήταν ο αντίλαλος του μεγάλου εκείνου πόθου, που είχε δια πρώτη φορά ανάψει στην καρδιά του μικρού Γεωργίου, όταν εισήλθε στην Εκκλησία της Παναγίας στο Μοναστήρι της Κερνίτσης..."

" O Kήρυκας της Σταυρικής Διακονίας... "

" .... Όταν ωμιλούσε ο χριστοκεντρικός κήρυκας π. Γερβάσιος έβγαινε από το χρυσό του στόμα ένα κύμα ευωδίας σαν το θυμίαμα, που βγαίνει από το θυμιατό. Το όνομά του κυκλοφορεί με την ταχύτητα του ανέμου. Τον θέλουν παντού. Η φωνή του σκόρπιζε ρίγη συγκινήσεων και ενθουσιασμού. Τα ακροατήριά του ήσαν πολυπληθή από ανθρώπους κάθε ηλικίας, μορφώσεως, φύλου και επαγγέλματος. Τα κηρύγματά του που ήσαν γεμάτα ουσία και συνεκλόνιζαν τις διψασμένες ψυχές για το λόγο του Θεού, μίλησαν σε πολλές καρδιές και αφύπνισαν πολλές συνειδήσεις. Όταν κήρυττε έπασχε και όταν έλεγε Ζω δε ουκέτι εγώ, Ζη δε εμοί Χριστός, αυτό το έβλεπαν οι ακροατές του στη ζωή του και δεν είχαν καμιά απολύτως αμφιβολία. Οι ακροατές του τον ελάτρευον... "


Πηγή: Παναγιώτου Αντ. Λόη, "Γερβάσιος ο Άγνωστος Άγιος των Ημερών μας και Φάρος των Πατρών" Πάτρα 1998, σ121-122.

" Είπαν για τον π. Γερβάσιο... "

" Ο αείμνηστος αρχιμανδρίτης Γερβάσιος, ο άγιος εκείνος άνδρας, ο πατέρας των Πατρέων, ενέπνεε την πόλιν των Πατρών, συνεχίζει δε να την εμπνέη και θα την εμπνέη... "

(Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, πρ. Πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας)

" Αναγνωρίζω ότι ο Γερβάσιος είναι έντιμος, αγνός, ωφέλιμος δια την Εκκλησίαν. Ο Γερβάσιος σας επαναλαμβάνω ότι είναι ηθικός... "

(Γεώργιος Παπανδρέου, πρ.Πρωθυπουργός)

" Πλούτος, Ευτυχία ή Αγάπη; "

Love

" Αρχιμ.Γερβάσιος Παρασκευόπουλος- Αποστάγματα Καρδιάς- Βιωματικές Προσεγγίσεις "

Με την ευκαιρία συμπληρώσεως 45 χρόνων από την κοίμηση του μακαριστού γέροντος αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο από παλαιότερη ανάρτησή μας...



Γράφει ο: Θεόδωρος Ι. Ανδρουτσόπουλος


Είναι ομολογουμένως δύσκολο κανείς να ασχοληθεί με την πολυσχιδή και αγιασμένη μορφή του π.Γερβασίου Παρασκευοπούλου. Η διαδικασία και μόνο απαιτεί κόπο, ζητά ολοκληρωτικό δόσιμο αλλά και κατάθεση ψυχής για να αποτυπώσεις σε λίγες γραμμές , την απεραντοσύνη της καρδιάς του και την αγνότητα της πρόθεσής του για την Εκκλησία , τη διακονία και το παιδί.

Σε αυτή την ταπεινή μας προσπάθεια ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και ιερού χρέους σε μια προσωπικότητα όπως αυτή του πατρός Γερβασίου που μας εμπνέει, μας διδάσκει και μας καθοδηγεί, δεν θα δούμε τη μορφή του γέροντος μέσα από τα βιογραφικά του στοιχεία όπως αυτά έχουν καταγραφεί, αλλά θα καταθέσουμε από τη δική μας καρδιά στη δική σας αγάπη απόψεις, μαρτυρίες ανθρώπων που τον γνώρισαν, έζησαν, διδάχθηκαν, εξομολογήθηκαν και γεύτηκαν τα γεμάτα χάρη πατρικά λόγια του και νουθεσίες του.

Πρώτος στην κλίμακα των ανθρώπων που βιωματικά τον προσέγγισαν ένας άγιος της Oρθοδόξου Εκκλησίας, ο Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως. Ο άγιος Νεκτάριος ως σχολάρχης της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής αντιλήφθηκε αμέσως τη χαρισματική προσωπικότητα του νεαρού τότε διακόνου Γερβασίου και γι’αυτό ευθαρσώς και προφητικά διεκήρρυτε:

«Εις το πρόσωπό του βλέπω τον αυριανόν ταγόν της Εκκλησίας τον γνήσιον ποιμένα του χρηστεπωνύμου πληρώματος».

Στη συνέχεια της κλίμακος έρχεται εμπρός μας ο αγαπητός φίλος του γέροντος αείμνηστος καθηγητής πανεπιστημίου Αθηνών Π.Τρεμπέλας με τα μεστά καρδιακής φιλικής αγάπης σχόλιά του:

«Τον ενθυμούμαι εις τον Άγιον Δημήτριον όπου ελειτούργουν τα κατηχητικά σχολεία περιστοιχιζόμενον από πλήθος παιδιών . Με ποίαν υπομονήν,με πόσην συγκατάβασην, με πόση αγάπη και γαλήνη ίστατο. Ας είναι μακαρία η ψυχή του!.

Πως όμως να παραβλέψει κανείς αυτά τα λόγια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου πρώην Αυστραλίας Ιεζεκιήλ που μέσα σε λίγες λέξεις περικλείει αγώνες χρόνων ,διακονίες μαρτυρικές, για την αγάπη του Χριστού του πατρός Γερβασίου:

«Ήτο πραγματικός ιερεύς,διδάσκαλος,κήρυξ και ποιμήν. Εις το πρόσωπό του εφηρμόζετο απολύτως η ρήσις του θείου Αποστόλου Παύλου: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός».

Ωστόσο η καρδία και η ύπαρξη του αοιδίμου πλέον μητροπολίτου πρώην Ύδρας Ιεροθέου (Τσαντίλη), πνευματικού τέκνου και αχωρίστου συνεργάτου του π.Γερβασίου, φλέγεται και με όλο της το είναι φωνάζει και ομολογεί:

«Γλυκύς αλλά και προφητικός ως διδάσκαλος και κήρυξ, ουράνιος ως ιερουργός. Μεστός ελέους και στοργής ως πνευματικός...».

Το ίδιο φλογερή και η μαρτυρία του νεανικού φίλου του Γέροντος Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κυρού Διονυσίου:

«Ήτο ο εγκρατής και ασκητικός μοναχός εν τω κόσμω και νικητής του κόσμου κατά την Γραφή , του τα κοσμικά φρονούντος».

Ανεβαίνοντας τη νοητή κλίμακα συναντούμε τον Κ.Τριανταφύλλου, ιστορικόν της πόλεως των Πατρών που βαθιά συγκινημένος από τη λειτουργική ζωή του π.Γερβασίου, μας αφήνει ως παρακαταθήκη τα εξής:

«Έβλεπες ,παρηκολούθης, ησθάνεσο έναν άγιον της Εκκλησίας του Χριστού. Κάτι περισσότερον χάρις εις τον π. Γερβάσιο εζήσαμεν ημείς και εγνωρίσαμεν ημέρας των πρώτων χριστιανών, των χριστιανών της ολοθέρμου αφοσιώσεως , της άνευ ορίων πίστεως , της ανεξαντλήτου θρησκευτικότητος.

Ελπίζουμε κλείνοντας οι βιωματικές αυτές προσεγγίσεις ανθρώπων που γνώρισαν τον γέροντα και τα αποστάγματα καρδιάς ψυχών που ωφελήθηκαν από την ουράνια παρουσία του εδώ στη γη, να αποβούν καρπός πνευματικής αναγεννήσεως αλλά και υγιούς μιμήσεως της ζωής και της διδασκαλίας ενός συγχρόνου αγίου του αιώνος μας, του «παπά των φτωχών» όπως του αποδόθηκε ο τίτλος, του πατρός Γερβασίου Παρασκευοπούλου.

" Η Σημασίας της Γυναίκας... "

Mας το Έστειλαν...

Shmasia Ths Gunaikas!!!

"ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ Ι. ΚΑΝΟΝΕΣ..."

π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος

Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἄγ. Νικολάου Πατρῶν

e-mail: [email protected]

τηλ. 6945-377621

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΒΛ. ΦΕΙΔΑ

«ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ

ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ Ι. ΚΑΝΟΝΕΣ»

Δημοσιεύθηκε στό δελτίο ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ (τεύχ. 699/30.4.09, σ.σ. 11-33) ἄρθρο τοῦ Καθηγητοῦ Βλασίου Φειδᾶ μέ τίτλο «τό ζήτημα τῆς συμπροσευχῆς μετά τῶν ἑτεροδόξων κατά τούς ἱερούς Κανόνες»[i] (στό ἑξῆς : Φειδᾶς). Ὅπως ἀναφέρει ὁ συντάκτης, τό ἄρθρο αὐτό ἀποτελεῖ ἀπάντηση–γνωμοδότηση σέ ἐρώτημα πού τοῦ ἀπευθύνθηκε.

Ἡ δημοσίευση τόσο μεγάλης ἐργασίας (σελ. 23) στό ἐπίσημο δελτίο τοῦ Ὀρθοδόξου Κέντρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (Σαμπεζύ Γενεύης) καί ἡ προσωπικότητα καί οἱ πολλές καί κρίσιμες ἰδιότητες τοῦ συντάκτου καταδεικνύουν τή σοβαρότητα τοῦ θέματος τῶν συμπροσευχῶν μέ ἑτεροδόξους στή σύγχρονη διορθόδοξη καί διαχριστιανική συνεργασία.

Στό ἄρθρο ὁ καθηγητής συμπεραίνει ὅτι ὄχι μόνο δέν ἀπαγορεύεται ἡ συμπροσευχή μέ τούς ἑτεροδόξους στά πλαίσια τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, ἀλλά ἀντιθέτως οἱ Ἱ. Κανόνες ἐνθαρρύνουν τήν κοινή προσευχή μέ τίς ἄλλες ὁμολογίες, ἡ δέ κανονική ἀπαγόρευση περιορίζεται ἀποκλειστικά στή Θ. Λειτουργία.

Ἡ ἐπιχειρηματολογία τοῦ κ. Φειδᾶ ἐντοπίζεται κυρίως στά ἑξῆς σημεῖα :

1. στήν «ἀκριβῆ γραμματική ἑρμηνεία» (Φειδᾶς, σ. 15) τῶν Κανόνων,

2. στήν «συνεπῆ ἀναφορά τοῦ πνεύματος αὐτοῦ εἰς τά συγκεκριμένα ἐκκλησιαστικά προβλήματα τῆς συγκεκριμένης ἐποχῆς» καί εἰδικότερα «εἰς τάς ἐπικινδύνους διά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καταστάσεις τοῦ Δ΄ αἰῶνος» (Φειδᾶς, σ. 15),

3. οἱ Ρωμαιοκαθολικοί καί οἱ Προτεστάντες δέν ἔχουν καταδικαστεῖ ὡς αἱρετικοί καί

4. οἱ συμπροσευχές εἶναι «ἀναπόφευκτος συνέπεια» τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως.

---

[i] Ὁλόκληρο τό ἂρθρο στή διαδικτυακή τοποθεσία : www.alopsis.gr/alopsis/feidas.pdf

................................................................................................

Παρακάτω δείτε όλη την απάντηση...

ΦΕΙΔΑΣ-ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των αρθρογράφων, οι οποίοι και φέρουν την ευθύνη των γραφομένων.

" Mηνύματα Ζωής "

Καλύτερα να γλιστρήσει το πόδι σου παρά η γλώσσα σου.

(Όσιος Νήφων)

Την Τέχνη, την Επιστήμη και τη Θρησκεία άλλοι την βλέπουν σαν θεά και την υπηρετούν γονατιστοί και άλλοι σαν παχιά αγελάδα που την αρμέγουν αχόρταγοι. (Γκαίτε)

Όποιος σβήνει ένα κομμάτι από το ιστορικό παρελθόν του Έθνους, σβήνει ταυτόχρονα κι ένα κομμάτι από το παρόν και το μέλλον του. (Γ. Σεφέρης)

Πηγή: p-andr.blogspot.com

" 11η Ζωντανή Διαδικτυακή Εκπομπή "

" Συντονείστε τους Διαδικτυακούς σας δέκτες στο www.anaplastiki.gr,
την Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009 και ώρα 22:30 μ.μ. για να ακούσετε και να συμμετάσχετε στην 11η ζωντανή διαδικτυακή εκπομπή της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών " .

Θέμα της Εκπομπής:
"Προκλήσεις και Προτάσεις του Καλοκαιριού..."

Παρουσίαση Εκπομπής:

Θεόδωρος Ι. Ανδρουτσόπουλος

" 45 Χρόνια Μνήμης... "

Aναπλαστική Σχολή Πατρών

(Ιδρυθ. υπό π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου)

Tην Τρίτη 30 Ιουνίου 2009 συμπληρώνονται 45 χρόνια από την κοίμηση του μακαριστού γέροντος και ιδρυτού της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών,

π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου.

Την Τρίτη 30 Ιουνίου 2009 και ώρα 7:00πμ θα τελεσθεί Θ. Λειτουργία και εν συνεχεία θα ψαλλεί μνημόσυνο του αοιδίμου γέροντος, ιερουργούντος του πανοσιολογιωτάτου Αρχιμ. Γερβασίου Παρασκευοπούλου.

Το απόγευμα 30 Ιουνίου 2009 και ώρα 6:00μμ θα ψαλλεί Αρχιερατικός Εσπερινός και εν συνεχεία θα ομιλήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ.κ. Ιερεμίας (Φούντας) με θέμα:

"Ο Επίσκοπος στην Εκκλησία και η Εκκλησία στον Επίσκοπο".

Οι ως άνω εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στις κατασκηνώσεις του π. Γερβασίου στα Συχαινά Πατρών.

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαιτέρως.

Ο Πρόεδρος

Χαράλαμπος Παρασκευόπουλος

" Podcast 6: Εμπειρίες κατά την Θ. Λειτουργία "

Σας παρουσιάζουμε την έκτη μας διαδικτυακή εκπομπή (podcast) που ως θέμα της έχει:

"Εμπειρίες κατά την Θ. Λειτουργία..."

• -Γενικά για την Θ.Λειτουργία
  
• - Αξία και σημασία της Θ. Λειτουργίας
  
• -Εμπειρίες κατά την Θ. Λειτουργία
  

Tην εκπομπή επιμελούνται οι Νεανικές Ομάδες της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών.

Στο μικρόφωνο ο Θεόδωρος Ι. Ανδρουτσόπουλος και στην ρύθμιση του ήχου ο Θεοδόσιος Φ. Μπιλιανός.

Ακούστε Ζωντανά!!!




Επιλέγοντας το παρακάτω link και πατώντας δεξί κλικ (αποθήκευση δεσμού ως...) μπορείτε να κατεβάσετε την εκπομπή (σε μορφή mp3), στον Ηλεκτρονικό σας Υπολογιστή .

Download!!!

" Δείτε το....Αξίζει τον κόπο!!!! "

Μας το έστειλαν...

" Γιόγκα: Ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξο Πίστη "

Η Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς με αφορμή την ύπαρξη Κέντρων Γιόγκα στα γεωγραφικά όριά της ενημερώνει τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, ότι η Γιόγκα δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την ορθόδοξη πνευματικότητα.

Η Γιόγκα ετυμολογικά προέρχεται από το σανσκριτικό yuj που σημαίνει «σύζευξη» και «ένωση» του ανθρώπου με το απρόσωπο Απόλυτο Ένα του Ινδουισμού και των ανατολικών θρησκειών.

Επομένως η Γιόγκα δεν είναι απλή και αθώα μέθοδος χαλάρωσης, δεν είναι τρόπος αποβολής του άγχους, δεν είναι μέθοδος σωματικής ευεξίας, όπως διαφημίζεται, αλλά στάδιο του ινδουιστικού διαλογισμού που συνδέεται με την αντιχριστιανική θεωρία της μετεμψύχωσης.

Στις διάφορες σχολές Γιόγκα διαπιστώνουμε την άμεση εξάρτηση των ασκουμένων από ινδουιστή δάσκαλο (γκουρού) που τους καθοδηγεί και τους αλλάζει το ορθόδοξο χριστιανικό τους όνομα.

Οι διάφορες τεχνικές της Γιόγκα δεν έχουν σχέση με την επιστήμη, αντίθετα έχουν τα χαρακτηριστικά της μαγείας.

Η ενασχόληση με την Γιόγκα κρύβει ψυχικούς και σωματικούς κινδύνους.

Η «Νέα Εποχή του Υδροχόου», που πολεμά την Mίαν, Αγίαν, Kαθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, την Ορθοδοξία μας, κατακλύζει την χώρα μας με την προβολή της Γιόγκα για να παραπλανήσει με το δαιμονικό δόγμα πως οι θρησκείες είναι ίδιοι δρόμοι που οδηγούν στον ίδιο σκοπό.

Καλούμε τους Ορθοδόξους Χριστιανούς και κυρίως τους νέους ν’ αντισταθούν στα ιδεολογικά προστάγματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, να συνδεθούν με την ενορία τους και τους Ιερείς τους για να γνωρίσουν την ορθόδοξη άσκηση και πνευματικότητα.

Η ενασχόληση με την Γιόγκα είναι για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ασυμβίβαστη με την διδασκαλία και τα δόγματα της Πίστεώς τους.

Η ενασχόληση με την Γιόγκα είναι άρνηση της Ορθοδόξου Πίστεως και βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος.

"Μετά Φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε..."

Oι ωφέλειες και οι δωρεές της Θείας Μεταλήψεως
είναι πάρα πολλές:

Η κατά Χάριν ένωσις μας με τον Ιησού Χριστό.

Η αίσθησης της Αναστάσεως.

Η αύξησις των πνευματικών έργων.

Ο αγιασμός ψυχής και σώματος.

Η ελευθερία εκ των παθών.

Το κατά Χριστόν κάλλος.

Η άνωθεν ειρήνη.

Το ταπεινόν φρόνημα.

Η τελεία αγάπη, η φιλανθρωπία.

" Ευχές στον Εορτάζοντα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.Ιερώνυμο "

Αναπλαστική Σχολή Πατρών 15/06/09

(Ιδρυθ. υπό π.Γερβασίου Παρασκευοπούλου)

Ιωνίας 47, τηλ.2610-325244

e-mail: [email protected]

Πάτρα

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος

κ. κ . Ιερώνυμε,

Το Διοικητικό Συμβούλιο και οι Νεανικές Ομάδες της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών, ιδρυτής της οποίας υπήρξε ο τρισμακάριος γέροντας

π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, εύχονται επί τοις σεπτοίς υμών ονομαστηρίοις Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα, υγείαν και κατά Θεόν ενίσχυσιν στο δύσκολο έργο σας, δια πρεσβειών του προστάτου ημών Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.

Μετά σεβασμού,

Ασπαζόμεθα τη Δεξιάν σας

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Χαράλαμπος Παρασκευόπουλος

" 10η Ζωντανή Διαδικτυακή Εκπομπή "

" Συντονείστε τους Διαδικτυακούς σας δέκτες στο www.anaplastiki.gr,
την Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009 και ώρα 22:30 μ.μ. για να ακούσετε και να συμμετάσχετε στην 10η ζωντανή διαδικτυακή εκπομπή της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών " .

Θέμα της Εκπομπής:
"Εμπειρίες κατά την
Θ. Λειτουργία..."

Παρουσίαση Εκπομπής:
Θεόδωρος Ι. Ανδρουτσόπουλος

"Η Εκκλησία του Μη και του Πρέπει…;"

Γράφει ο: Θεόδωρος Ι. Ανδρουτσόπουλος

Δεν ήταν μέσα στα άμεσα σχέδιά μου και στην προοπτική μου για το μέλλον να προσπαθήσω να αγγίξω ένα τόσο σοβαρό και καίριο θέμα, αναλογιζόμενος την επικινδυνότητα του εγχειρήματος και φοβούμενος την ανεπάρκεια των δυνατοτήτων μου. Ωστόσο τολμώ να μοιραστώ λίγες σκέψεις μαζί σας μιας και πολύ έντονα προβληματίστηκα, έπειτα από μια ουσιαστική συζήτηση με ένα έφηβο 15 χρόνων, σχετικά με αυτό το θέμα.

Κατά την διάρκεια της κουβέντας και ρωτώντας τον γιατί σήμερα οι νέοι δεν πλησιάζουν την Εκκλησία στα αυτιά μου ήχησε μια τόσο ελεγκτική όσο και αληθινή απάντηση:

« Γιατί μας παρουσιάζεται μια Εκκλησία του Μη και του Πρέπει…».

Εξομολογούμαι πως σεισμός ταρακούνησε τα σωθικά μου και την ψυχή μου κυρίευσε αγωνία επιθυμώντας να αποδείξω ή αν θέλετε επιχειρώντας να παρουσιάσω το αβάσιμο του λόγου και αναληθές.

Σίγουρα κανείς μας δεν μπορεί να πιστέψει και να υπάρξει σε μια Εκκλησία που ως γνώμονα Aληθείας της έχει το Μη, και ως κατεύθυνση πορείας της το Πρέπει. Ούτε κανείς μας δύναται να αντιληφθεί μια Εκκλησία που με το φόβο της Θείας τιμωρίας κρατά τον πιστό κοντά της δέσμιο της ανησυχίας του για το παρόν και για το τι μέλλει γενέσθαι μετά το τέρμα της μάταιης ζωής αυτής.

«Μια τέτοια Εκκλησία εμείς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε»θα δηλώσει ένας ιεράρχης της Ελλαδικής Εκκλησίας, όσο λανθασμένα καμιά φορά και σκόπιμα παρουσιάζεται στον σύγχρονο κόσμο.

Αντιθέτως, αυτό που μας εμπνέει, μας προτρέπει και μας ενισχύει στην πορεία μας αναζήτησης του Αληθινά ωραίου και του πραγματικά όμορφου είναι μια Εκκλησία που ανοίγει την αγκάλη της στον κάθε πονεμένο άνθρωπο, που προσεγγίζει με αγάπη και αγγίζει με ελπίδα τις νεανικές φλεγόμενες καρδιές, σεβόμενη την ελευθερία του κάθε ανθρώπου θέλοντας πάντοτε να τον προστατεύσει ως στοργική και φιλεύσπλαχνη μητέρα από τις παγίδες της αμαρτίας και τους ατραπούς της φιληδονίας.

Μια τέτοια Εκκλησία που όραμά της έχει την αιωνιότητα και όχι την φθαρτότητα, που στόχο της έχει την αγιότητα και όχι την επίγεια υστεροφημία και Αρχηγό της τον Αναστημένο Χριστό της Αγάπης μπορεί να συγκινήσει κάθε νεανική καρδιά και εύκολα να της απαντήσει και να ξεδιαλύνει την απορία της για την εικόνα της Εκκλησίας.

Άραγε ζητούμε μια Εκκλησία του Μη και του Πρέπει που απομακρύνει τους ανθρώπους από αυτήν ή μια Εκκλησία Αγάπης και Ελευθερίας που ως βάση της έχει το θεμελιώδες:

«Γνώσεσθαι την Αλήθειαν και η Αλήθεια Ελευθερώσει Υμάς…»

" Το Χάδι της Φύσης... "

(photo via)

''Έχουν περάσει αρκετές εβδομάδες στο ερημητήριό μου.
Έχω καιρό να συναντήσω άνθρωπο,να μιλήσω,να ανταλλάξω έναν χαιρετισμό.

Τι υποβλητική που είναι αυτή η ησυχία!

Μοναδική συντροφιά ο παφλασμός των κυμάτων,το σφύριγμα του αέρα,το κελάηδημα των πουλιών,οι σταγόνες της βροχής.

Τίποτα άλλο.

Εδώ είναι εύκολο να απορρίψεις τον πολιτισμό μας-αυτό το παχύ κατασκεύασμα,που στην ουσία φανερώνει διαρκώς και ποικιλότροπα την ασχήμια του ανθρώπινου εγώ.

Εδώ,επειδή λίγα ακούς,πολλά βλέπεις.
Επειδή λίγα πληροφορείσαι,πολλά μαθαίνεις.
Η φυσική ασυμμετρία, σου διδάσκει την αρμονία,το κάλλος,την ισορροπία.

Μέριμνα καμιά.
Παρηγοριά οι αναμνήσεις και φυσικά,οι αναζητήσεις.

Αυτά μέσα σου.
Γύρω σου, το χάδι της φύσης!
Σου γλείφει το κορμί της υποστάσεως.
Εγώ όμως,μεγαλωμένος στις πόλεις,με πτυχία τεχνολογίας,με δέρμα μεταλλαγμένο,δεν ξέρω τη γλώσσα της.
Αυτή μου μιλάει,αλλά εγώ δεν την καταλαβαίνω.
Δεν ξέρω τους τρόπους της.
Αγνοώ τα μυστικά της.
Είναι σαν να μου μιλάει κάποιος σε πολύ μουσική γλώσσα,που όμως εγώ αγνοώ τις λέξεις της.

Απολαμβάνω το άκουσμα!
Χάνω όμως το νόημα...
......................................................''


(Από τις ημερολογιακές σημειώσεις ενός αναχωρητή)

(via)